“D’r was helemaal niks aan de hand,” zei Frits terwijl hij ome Bram van een espressootje dubbel voorzag. “Gewoon een gezellig familiefeestje waarbij een paar jongens effe uit de bol gingen.”

Na een dag regen zag de stad er in de vroege ochtendzon beter uit dan ooit en ome Bram had zichzelf een vrije dag toegekend omdat zoals hijzelf zei ‘er met al die vakanties van tegenwoordig geen droog brood te verdienen was voor een hardwerkende kleine zelfstandige in de straathandel’.
“Stop er dan ook gewoon helemaal mee, ouwe,” zei Frits terwijl hij de krant met het betreffende artikel aan de bloemenkoopman overhandigde. “Voor de centen hoef je het niet meer te doen en je loopt alleen maar kans dat je vandaag of morgen een klap op je kop krijgt van een of andere mafkees die je van die paar zuurverdiende Euro’s wil beroven. Hier, kijk. Daar staat het. Voorzitter van der Herik trekt van leer tegen NOS. Met het uitzenden van de beelden van ‘Hamas, Joden aan het gas’ schreeuwende bezoekers was een geheel verkeerde indruk gewekt van de gezellige familiedag die de open dag in het Feijenoordstadion was geweest. Het voorval had nog geen tien seconden geduurd en de groep had uit ten hoogste tien man bestaan.”
Zuchtend pakte ome Bram z’n leesbril uit de zak van z’n overhemd en terwijl hij iets mompelde over ‘een mooie familie om ’t van te hebben’ las hij het betreffende artikel dat hem door Frits gedienstig was aangewezen.
“Nou, wat zeg je ervan?” vroeg de uitbater van de Ingooi die ongevraagd een pilsje had neergezet.
“Tsja, ach,” zei Bram die de krant terzijde legde. “Wat ik eigenlijk wel een goeie vind is die laatste opmerking van die Herik. Dat de NOS er beter aan deed om dergelijke beelden voortaan niet meer uit te zenden. Alleen vind ik dat ze nog veel verder moeten gaan. Helemaal geen beelden meer van die club.”
Om daar na een grote slok aan toe te voegen dat hij toch al niet zoveel op had met familiefeestjes.
Het was maar goed dat er op dat moment een buslading bezoekers op het terras van de Ingooi neerstreek waardoor z’n gesprekpartner zich aan andere zaken moest wijden. Want met die laatste opmerking gaf Bram, zij het ongewild, een signaal af dat hij beter voor zich had kunnen houden. Niet had moeten uitzenden als het ware. Frits was namelijk al een tijdje in de weer met de organisatie van het feestje ter viering van de verjaardag van Bram.
Een familiefeestje zogezegd maar geroutineerd parkeerde hij de opmerking van Bram even in de map ‘later op terugkomen’ en legde een paar bezoekers op z’n terras geduldig uit dat ze voor de artikelen van de koffieshop een straat verder moesten zijn.
En het was alleen uit z’n verzuchting dat je het van zulke klanten maar moet hebben duidelijk dat het gebeuren hem nog niet losliet. Want ook voor 200%pro-omeBram liefhebbers zijn er grenzen.
erJeetje