“Wat zit jij daar nou te doen, Gajus? D’r is toch geen voetbalpool op het ogenblik?”

De aangesprokene keek wat verstrooid op waarna hij met een diepe zucht een krantenpagina en een lijstje waarmee hij bezig was, opzij te schoof. En een beetje knorrig zei hij: “Nee, Gijssie Gis, dat weet ik ook wel dat er op het ogenblik geen voetbaltoto loopt. Maar misschien is het meneer niet ontgaan dat de Tour de France is begonnen. DE TOUR DE FRANCE. De absolute topper op wielrengebied en toevallig zetten we op mijn werk een gokje op de dagwinnaars. Een Tour de Francespel zogezeid maar dat valt nog niet mee. Heb jij niet ooit nog een blauwe maandag als nieuweling gefietst bij Le Champion?”

“Als nieuweling?” reageerde de met Gijssie aangesproken persoon verontwaardigd. “Ik heb vijf jaar als amateur gereden. Toevallig wel mooi 2 maal kampioen van Noord Holland geweest.”
Het instemmende gemompel van de overige aanwezigen in café de Ingooi gaf aan dat hij niet overdreef.
En ome Bram deed er nog een schepje bovenop door voor te stellen dat Gijssie, zo heette de oud wielrenner werkelijk, Gajus wat adviezen zou verschaffen bij het samenstellen van z’n lijstje.
En nadat het gelach over deze opmerking verstomd was geschiedde het dus en kwamen er met behulp van de ruimschoots aanwezige wielrenknowhow twee verantwoorde lijsten tot stand.
En grootmoedig als hij is zegde Gajus toe om z’n eventuele winst door middel van een rondje in de Ingooi met z’n helpers te delen.
Ja ja, wat je al niet doet om de voetballoze periode door te komen.

Gajus van Est (z’n hart stond even stil maar z’n Pontiac liep)

Juni 1993