Waren gisteren in de stad. Sneltram genomen, half uurtje met de 51, uitstappen halte Nieuwmarkt en door de Oude Hoogstraat richtingDam gewandeld. Nog geen lente, gure wind maar vooruit, moet kunnen.
Ken je Kok? Nee, niet die stoffenzaak op de hoek, Kok van de boeken, tweedehands boeken.
Wij kunnen nooit laten om even binnen te lopen als we daar langs komen. Prachtig hoor, grote ruimte die helemaal is volgestampt met boeken, in rekken drie meter hoog. En langs de kanten en hier en daar op de vloer dozen die nog uitgepakt moeten worden. Lijkt me heerlijk om dat te mogen doen.
Tweedehands boeken hebben een geheel eigen lucht. Ik kan niet beschrijven hoe dat ruikt maar als je ook van boeken houdt weet je meteen wat ik bedoel.

Nee, we hebben niks gekocht deze keer. Ik heb nog even staan twijfelen, eerst met een zware pil over kunst en daarna met een jongensboek van ACC de Vletter. De lange midvoor van T.T.T., tweede of derde druk, nog van ver voor de oorlog, in de oude spelling met vierde naamvals n voor het mannelijk enkelvoud, maar ik heb het toch maar niet gedaan. Ik had ook geen zin om er de rest van de middag mee te lopen. Waren op weg naar de tentoonstelling over Marokko in de Nieuwe Kerk.
Ben je daar al geweest? Oh, mooi, mag je eigenlijk niet verzuimen. Is nog tot 15 april als ik me niet vergis.
Ik kijk ook altijd of er nog wat van Jules Verne staat. Nee, niet in de Nieuwe Kerk, bij Kok.
Die kleine blauwe bandjes. Die moet je toch wel eens gezien hebben. Bij ons stonden er een aantal thuis en een oom van me had de volledige serie als ik me niet vergis. Staan nu nog bij z’n zoon. Blauwe bandjes van Jules Verne. Ik heb er ooit nog een voor m’n verjaardag gehad. Toen ik tien was of elf. Over kapitein Hatteras en de overwintering in het Poolijs. Letterlijk stukgelezen.
Weet je dat die man al 100 jaar dood is. Lees het net in de krant. Feest voor de rijpe jeugd staat er als kop boven maar het gaat over Jules Verne. Overleed op 24 maart 1904, de Franse auteur van meer dan vijftig Wonderreizen.
Ik heb er eentje in m’n boekenkast staan. Vijf weken in een luchtballon – Ontdekkingsreis in de Binnenlanden van Afrika. Een paar jaar geleden gekocht, bij Kok natuurlijk. Uit nieuwsgierigheid. Om te zien of ik nog overeenkomsten kon ontdekken met onze eigen reizen in Kenia en Zimbabwe. Nee dus, maar wel een mooi exemplaar met de naam van de vorige eigenaar op het schutblad.
A.F. Le Brun
Nieuwe Spiegelstraat 47 boven.
Amsterdam C
Ik vergeet het elke keer maar ik ga daar toch nog eens een keertje kijken. In de Nieuwe Spiegelstraat. Of er nog sporen zijn achtergebleven van die Le Brun.
Geen lezer denk ik. Het boekje ziet er nog puntgaaf uit. Zou ie ook de hele serie gehad hebben? Voor de sier, omdat het zo mooi stond in de boekenkast?
Jammer dat ik m’n kapitein Hatteras heb weggedaan. Viel uit elkaar. Of misschien heb ik ‘m wel uitgeleend, en nooit teruggekregen.
Zullen mijn stukkies over honderd jaar nog gelezen worden? Ik weet wel zeker van niet. Ben al blij als ze nu gelezen worden.
Misschien dat onze boeken ooit nog eens bij Kok terechtkomen? Opgeruimd door de kinderen. Behalve die ene van Jules Verne. Die komt dan bij m’n kleinzoon in de boekenkast te staan. Nog van opa geweest zegt ie dan tegen z’n vriendin.
Zal ik m’n naam er ook in zetten? Onder A.F. Le Brun ?
Ik doe het gelijk want dat soort dingen vergeet je anders. Toch?