09 feb 2004

Of ik de spellingscorrectie gebruik als ik m’n stukjes schrijf? Tegenwoordig wel ja. En niet ten onrechte heb ik een paar jaar geleden gemerkt. Ik dacht tot die tijd namelijk dat ik dat niet nodig had. Dat viel dus mooi tegen. En dan heb ik nog les gehad in Nederlandse taal. Met woord- en zinsontleding, dictees en opstellen. Goed spellen is niet zo eenvoudig. Dat leer je niet in een paar lesjes inburgering. Neem nou eens een woord als stofzuigen. Schrijf je dat aan elkaar of niet. Kijk, dat bedoel ik nou.
Ja, maar stofzuiger is toch een woord? Klopt helemaal. Weet je dat dat ding al meer dan 100 jaar bestaat? Jazeker. Een meneer Hubert C. Booth vond ‘m uit in 1901. Alleen leek dat ding nog niet op de handzame modellen die je tegenwoordig kunt aanschaffen.

Die eerste van Booth was een enorme machine die op een wagen was geplaatst. Omdat het gevaarte niet naar binnen kon zaten er slangen aan van wel 25 meter die via de voordeur van de woning naar binnen werden gevoerd. Op die manier werden de verschillende kamers in een huis van stof ontdaan.
Zo ging dat in die goeie oude tijd. En het heeft toen nog wel een jaar of twintig geduurd voor de eerste draagbare exemplaren op de markt kwamen. Elektrisch uiteraard. Tegen de zin van de mattenkloppervlechters ongetwijfeld. Maar ook bij potentiële fabrikanten van huishoudelijke apparatuur moest er heel wat weerstand overwonnen worden. Onhaalbaar en onwenselijk was hun oordeel. En wat moest er gebeuren met al die dienstmeisjes die het dagelijks brood verdienden met het kloppen van matten en tapijten?
Terug naar stofzuigen. Wat zeg je nou eigenlijk, ik stofzuig of ik zuig stof? Met een verleden tijd van ik zoog stof of ik stofzoog? Ik heb de kamer al stofgezogen. Deze kamer moet gezogen worden.
En dan is zo’n spellingscorrectie echt gemakkelijk. Die zegt bij stofzoog, eens even kijken, stoflong, stoofvocht, stoofpot. Nou zuig ik niet vaak stof maar hier heb ik toch echt m’n twijfels. Nog een geluk dat er oude van Daele in de boekenkast staat.
Q, R, S, sta, sto, stofzuigeren. He, stofzuigeren? Stofzuigerde, gestofzuigerd. M’n spellingscorrectie houdt zich in dit geval op de vlakte en zegt geen suggesties te hebben.
Het eigentijdse groene boekje dan maar, met de nieuwste spellinggegevens. Als dat het niet weet, dan geef ik het op. Dan zuigen we maar niet meer. Ah, de juiste spelling is stofzuigen (aan elkaar, dat is tenminste opgelost), stofzuigde, gestofzuigd.
Tsja, nou, dat moet dan maar hoewel ik er niet ondersteboven van ben. Ik stofzuigde de kamer klinkt me afgezien van de herrie die zo’n ding maakt, niet echt als muziek in de oren.
Ik heb nog even bij mattenkloppen gekeken in dat groene boekje. Maar dat gingen ze mooi uit de weg, de lafaards.

 


[begin]