1. Where do you come from?
Alweer een reisverhaal over Vietnam, Ruud?
Een voor de hand liggende vraag maar ja, het kan gewoon niet anders. We brachten er namelijk weer een keer een bezoek en de traditie volgend maak ik dan na afloop een verhaal over onze ervaringen.
Maar waarom weer Vietnam? Die keuze ontstond eigenlijk min of meer in een opwelling. Eind september kwam het idee op om de kerstdagen en de jaarwisseling op een plaats ver weg door te brengen. Even weg uit Nederland, weg van Bos, Bush en Balkenende, weg van het fijnstof en de Noord-Zuidlijn. De economische crisis laten voor wat het was. Een paar jaar geleden hadden we dat ook gedaan en dat was zo goed bevallen dat we bijna automatisch besloten om nog een keer dezelfde reis te maken. Dat wil zeggen, aangevuld met een ander deel van het land en via dat voortreffelijke reisbureau in Hattem, Vietnam Journey, regelden we in korte tijd een tocht van drie en een halve week die ons met allerlei zijsprongen van Hanoi naar HCMC moest brengen. (meer…)
2. No luggage
Ben jij ook zo’n reiziger die de dag voor vertrek fluitend wat kleding in een koffer gooit en alles verder maar over zich laat komen? Komt tijd komt raad is zijn credo en anders is er altijd wel een behulpzame hand in de buurt.
Zelf ben ik meer van de goeie voorbereiding en mijn reis begint meestal al een paar weken voor ik daadwerkelijk in het vliegtuig stap. Bij deze reis droomde ik een week voor we vertrokken dat we al onderweg waren. Alles ging heerlijk vlot, we vertrokken mooi op tijd en kwamen ’s ochtends vroeg aan in Hanoi. Ik had zelfs geslapen in het vliegtuig en toen gebeurde er iets waar ik niet mee gerekend had. M’n bagage was niet meegekomen. Onze bagage beter gezegd. Getverdegetver. (meer…)
3. Selected delights
Het is een koude decembermaandag en we zijn eindelijk op weg. Onze vlucht was gelukkig niet vertraagd. De mist die gisteravond werd verwacht was boven Schiphol weggebleven. De spanning van de afgelopen weken valt van me af. Laat nu alles maar komen zoals we gepland hebben.
De afgelopen weken heb ik me ’s nachts wel eens afgevraagd waarom ik dit doe. Die lange reizen maken bedoel ik. Ik geef er geen antwoord op, weet er geen goed antwoord op. Houd het maar op reiskriebels. (meer…)
4. Goede morgen, Hanoi
Hoe laat is het eigenlijk? Half tien pas. Ik moet me even in m’n arm knijpen om me te realiseren dat we koffie zitten te drinken bij het Hoan Kiemmeer. Een dag geleden zaten we nog in het koude Amstelveen en nu kijken we vanaf het terras neer op de verkeersdrukte beneden ons. Bij een temperatuur van 22 graden en een zonnetje dat pogingen doet om door de ochtendnevel te dringen.
Vergeten is de lange vlucht in het vliegtuig van Vietnam Airlines, een oude bak met zitplaatsen die me berekend lijken op de grootte van een gemiddelde Vietnamees. Dat wil dus zeggen, twee koppen kleiner dan deze Nederlander die het na de maaltijd en een uurtje vliegen al helemaal gezien had. Opgevouwen als de zure bommen in een pot van Kühne, in een ongemakkelijke stoel met de inmiddels slapende passagier voor me bijna op m’n schoot.Vliegen in de Economy klasse is op zo’n lang traject geen lolletje. (meer…)
5. Hanoi
Hanoi, hoe zal ik dat nou beschrijven voor iemand die er nog nooit is geweest. Dat het er stoffig is, oud, dat sommige huizen er vervallen uitzien althans op z’n minst slecht onderhouden? Helemaal waar. Dat het er druk is en lawaaiig en dat het verkeer in de historische binnenstad nog net niet vastloopt maar dat het tijdstip dat het zal gebeuren steeds dichterbij komt? Geen woord aan overdreven, ook niet aan de constatering dat ze met de luchtvervuiling als gevolg van de honderdduizenden brommers en scooters Beijing naar de kroon steken.
Hanoi met z’n smalle huizen die zo ver naar achter doorlopen dat de einden van de smalle steegjes ertussen oplossen in het duister. Waar je maar niet moet denken aan de gevolgen als er brand uitbreekt. (meer…)
6. Good for you, good for me
“Good for you, good for me,” hebben we in Hanoi al een paar keer gehoord bij het onderhandelen over een prijs en ja hoor, de woordvoerder van de vier mannen met een bromtaxi probeert ons ook met dit argument te overtuigen. Het gaat in dit geval om een rit naar het Brothers café waar we iets willen eten. (meer…)
7. Intermezzo
Mag je liefhebbers van een reisverslag met een aflevering over voetbal lastig vallen? Ik zie de gezichten van een aantal lezers al betrekken bij deze vraag. Gevolgd door opmerkingen of er nog niet genoeg voetbal is op de buis. Of ik in Vietnam wellicht last had van afkickproblemen omdat ik de koning aller spelen een paar weken moest missen.
Laat ik dan een andere vraag stellen. Welk Nederlands product is over de hele wereld bekend? (meer…)
8. Lekkere luchtjes
Zo’n dikke honderdvijftig jaar geleden maakte de gemeente reiniging in Amsterdam wekelijks een rondje langs de woonhuizen om toilettonnetjes te legen. Er is weinig fantasie voor nodig om je een idee te vormen hoe dat gebeurde. De wagen waarin de inhoud van die tonnetjes werd gedeponeerd had daarom in de volksmond de toepasselijke naam van de Boldootkar.
Bovenstaand stukje folklore speelde in de tijd waarin de riolering van de huizen langs de Amsterdamse grachten rechtstreeks aangesloten was op diezelfde grachten. En ook daarvan waren de gevolgen merkbaar. Vooral zomers konden the famous canals geweldig stinken en de naam boldootgrachten zou een aardige aanvulling zijn geweest op de lijst van typisch Amsterdamse bijnamen. (meer…)
9. Hoor de stilte
Heb ik jullie wel eens verteld dat er maar weinig nodig is om mij zeeziek te maken? Dat ik tijdens een ritje met de auto of tram soms last krijg van wagenziekte? Vooruit, nog een keertje dan. Een beetje zelfbeklag mag op z’n tijd.
Reisziekte dus. Een afwijking waar je maar weinig tegen kunt doen. In ieder geval nooit tegen de richting in rijden, zorgen voor voldoende frisse lucht, niet eten voor een rit, een watje in je linkeroor als je rechts bent of in je rechteroor, als je links bent. Speciale polsbandjes dragen die op een bepaalde plaats in je pols drukken. Daar kwam de ANWB een paar jaar geleden mee. Het enige wat mij echter goed helpt zijn tabletjes van Primatour. Ik gebruik ze al jaren tijdens onze reizen en ik kan jullie verzekeren dat die een hoop ellende voorkomen. Jammer dat ook bij dat middel het gezegde opgaat dat ieder voordeel wordt vergezeld door een nadeel. Je wordt er namelijk slaperig van. En als je ze een paar weken hebt gebruikt moet je afkicken, dat wil zeggen, als je abrupt met het gebruik stopt word je vervolgens bij elke beweging draaierig wat ook niet echt plezierig is. (meer…)
10. Hanoi goodbye
Afscheid van Hanoi. Het is zondagavond en we wandelen nog een keer door het centrum waar brommers, scooters en taxi’s zich in een eindeloze stroom door de nauwe straatjes persen. De trottoirs zijn nu bijna volledig in gebruik als parkeerplaats, tientallen eetstalletjes zijn in vol bedrijf, oude vrouwtjes roeren in de pruttelende inhoud van grote pannen die op wankele branders met gloeiende brokken cokes staan, hongerig Hanoi heeft een plaatsje gezocht op lage plastic krukjes en eet. Grote kommen soep of een bord rijst met vlees en groente. Het ziet er bijna net zo uit als wat wij in een restaurant hebben gegeten, alleen een stuk goedkoper denk ik. (meer…)