27. De Mekong delta
Vrijdag, 27 december. We verlaten Saigon en gaan op weg naar de Mekong Delta. Het wordt een bijzondere dag waarop we eerst met de bus naar Cai Be gaan, daarvandaan met de boot naar Vinh Long en we eindigen na een busrit in Cantho waar vanaf het Victoria Resort de sterren je al van een afstand tegemoet glimmen.
Stralend weer bij ons vertrek om acht uur. Good bye Saigon, we hadden niet veel tijd voor je uitgetrokken en kwamen daardoor niet toe aan hele reeks van bezienswaardigheden die deze stad te bieden heeft. Jammer maar we hebben even mogen proeven en dat smaakte naar meer. Misschien iets voor een volgende keer. Het ga je goed.
Met z’n vieren hebben we de beschikking over een negenpersoons bus, zitruimte meer dan voldoende dus, bovendien airco voor als het te warm wordt. Onze andere busjes waren trouwens ook goed. Ik heb dit complimentje waarschijnlijk al een paar keer uitgedeeld maar doe het nog een keertje omdat we op vervoers-gebied bij vorige reizen vaak te maken kregen met te kleine, oude bussen zonder enig comfort. (meer…)
29. Met Oud en Nieuw in Pnom Penh
Zondag, 31 december. We varen in bijna zes uur met een snelboot naar Pnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.
Na de transfer naar het hotel kunnen we de besteding van de rest van de dag naar eigen keuze invullen. De komst van het nieuwe jaar vieren we ’s avonds in het hotel.
Half zes op vandaag en een half uur later zitten we aan het ontbijt. Tijdens het reizen heb ik vaak nauwelijks een idee welke dag het is maar vandaag is een uitzondering op die regel. Ten eerste weet ik dat het zondag is maar, belangrijker, ik realiseer me ook dat het de laatste dag van het jaar is.
Wel een vreemde oudejaarsdag, zonder oliebollen, zonder het voortdurende geknal van vuurwerk, zonder extra dikke krant met alle bijzondere gebeurtenissen van het jaar. In plaats daarvan verlaten wij Vietnam om het buurland Cambodja te bezoeken. (meer…)
30. Het genocide museum in Pnom Penh
Maandag, 1 januari 2007. Bezoek aan het Tuol Sleng Genocide Museum.
Hoe begin je een verhaal over de afgrijselijke moordpartijen die tijdens het regime van Pol Pot en zijn Khmer rouge hebben plaatsgevonden? Met verhalen van overlevenden, met het aantal slachtoffers, met foto’s? Ik weet het even niet. Laat ik daarom maar beginnen om iets te vertellen over het land waar dat is gebeurd. Cambodja dus.
De huidige staat met die naam maakte tot circa 1350 deel uit van een groot Khmerrijk waar ook delen van Vietnam, Laos en Thailand toe behoorden. Hoofdstad van dat rijk was aanvankelijk Angkor Wat, later Pnomh Pen.
In de loop der eeuwen brokkelde er door interne conflicten delen van af maar het handhaafde zich als koninkrijk tot de komst van de Fransen in 1863, die er eerst een protectoraat van maakten en het later lieten opgaan in Frans IndoChina. (meer…)
31. No touch
Maandag 1 januari. Bezoek aan the Killing Fields
Vanaf het Tuol Sleng Genocide Museum in Pnom Penh is het een dik half uur rijden naar de Killing Fields of Choeung Ek. Vijftien kilometer straatweg waarvan de laatste tien kilometers erg hobbelig zijn. Ik ben met m’n gedachten nog in het museum aanwezig en de beelden van de slachtoffers trekken aan me voorbij. Foto na foto. Die zijn bewaard gebleven omdat de Khmer rouge er, net zoals de Nazi’s in 40-45, een registratiesysteem op na hielden waarbij alle gevangenen werden geregistreerd en gefotografeerd. Boekhouders van het type Eichmann vind je niet alleen in Europa. (meer…)
32. Angkor
Dinsdag 2 januari. We zijn gisteren in de namiddag naar Siem Reap gevlogen. Vandaag brengen we ons eerste bezoek aan de oude stad Angkor Thom
Angkor Wat was ooit de hoofdstad van het Khmerrijk dat Cambodja, delen van Vietnam, Laos en Thailand omvatte.
Honderden jaren eerder al, in het jaar 889, werd in de huidige provincie Siem Reap door koning Jayavarman een stad gesticht met de naam Yashodapura. Hierbij verplaatste deze vorst ook de zetel van de regering naar deze stad.
Na hem stichtten andere vorsten tempels in dat gebied met daaromheen nieuwe steden die op hun beurt tot hoofdstad werden benoemd. Al die tempels verschillen onderling van bouwstijl en er zijn zowel Boeddhistische als Hindoeïstische te zien. (meer…)
34. Is this your cow?
Donderdag 4 januari/Vrijdag 5 januari. Onze laatste dag in Siem Reap en de terugreis. Tijd om wat te shoppen. Ik moet het verhaal over Zonnestraaltje ook nog even kwijt. En we gaan naar huis, ’s avonds vliegen naar Saigon, daarvandaan naar Parijs en dan het laatste sprongetje met Air France naar Schiphol Airport hoewel, wat heeft de captain daar voor mededeling? Weer uitstappen, een storing?
(meer…)
1. Where do you come from?
Alweer een reisverhaal over Vietnam, Ruud?
Een voor de hand liggende vraag maar ja, het kan gewoon niet anders. We brachten er namelijk weer een keer een bezoek en de traditie volgend maak ik dan na afloop een verhaal over onze ervaringen.
Maar waarom weer Vietnam? Die keuze ontstond eigenlijk min of meer in een opwelling. Eind september kwam het idee op om de kerstdagen en de jaarwisseling op een plaats ver weg door te brengen. Even weg uit Nederland, weg van Bos, Bush en Balkenende, weg van het fijnstof en de Noord-Zuidlijn. De economische crisis laten voor wat het was. Een paar jaar geleden hadden we dat ook gedaan en dat was zo goed bevallen dat we bijna automatisch besloten om nog een keer dezelfde reis te maken. Dat wil zeggen, aangevuld met een ander deel van het land en via dat voortreffelijke reisbureau in Hattem, Vietnam Journey, regelden we in korte tijd een tocht van drie en een halve week die ons met allerlei zijsprongen van Hanoi naar HCMC moest brengen. (meer…)
2. No luggage
Ben jij ook zo’n reiziger die de dag voor vertrek fluitend wat kleding in een koffer gooit en alles verder maar over zich laat komen? Komt tijd komt raad is zijn credo en anders is er altijd wel een behulpzame hand in de buurt.
Zelf ben ik meer van de goeie voorbereiding en mijn reis begint meestal al een paar weken voor ik daadwerkelijk in het vliegtuig stap. Bij deze reis droomde ik een week voor we vertrokken dat we al onderweg waren. Alles ging heerlijk vlot, we vertrokken mooi op tijd en kwamen ’s ochtends vroeg aan in Hanoi. Ik had zelfs geslapen in het vliegtuig en toen gebeurde er iets waar ik niet mee gerekend had. M’n bagage was niet meegekomen. Onze bagage beter gezegd. Getverdegetver. (meer…)
3. Selected delights
Het is een koude decembermaandag en we zijn eindelijk op weg. Onze vlucht was gelukkig niet vertraagd. De mist die gisteravond werd verwacht was boven Schiphol weggebleven. De spanning van de afgelopen weken valt van me af. Laat nu alles maar komen zoals we gepland hebben.
De afgelopen weken heb ik me ’s nachts wel eens afgevraagd waarom ik dit doe. Die lange reizen maken bedoel ik. Ik geef er geen antwoord op, weet er geen goed antwoord op. Houd het maar op reiskriebels. (meer…)
4. Goede morgen, Hanoi
Hoe laat is het eigenlijk? Half tien pas. Ik moet me even in m’n arm knijpen om me te realiseren dat we koffie zitten te drinken bij het Hoan Kiemmeer. Een dag geleden zaten we nog in het koude Amstelveen en nu kijken we vanaf het terras neer op de verkeersdrukte beneden ons. Bij een temperatuur van 22 graden en een zonnetje dat pogingen doet om door de ochtendnevel te dringen.
Vergeten is de lange vlucht in het vliegtuig van Vietnam Airlines, een oude bak met zitplaatsen die me berekend lijken op de grootte van een gemiddelde Vietnamees. Dat wil dus zeggen, twee koppen kleiner dan deze Nederlander die het na de maaltijd en een uurtje vliegen al helemaal gezien had. Opgevouwen als de zure bommen in een pot van Kühne, in een ongemakkelijke stoel met de inmiddels slapende passagier voor me bijna op m’n schoot.Vliegen in de Economy klasse is op zo’n lang traject geen lolletje. (meer…)