107. Winterimpressies
Is de winter dit jaar niet een beetje erg vroeg begonnen? Onder ons gezegd vind ik dat ie al meer dan lang genoeg geduurd heeft, ik kijk uit naar de lente, maar een blik op de kalender leert dat we nog maar net bezig zijn. Sterker nog, de astronomische winter begint dit jaar op 22 december dus het startschot is een paar uur geleden pas gevallen.
Gelukkig rekenen de meteorologen met een andere indeling. Die gaan uit van drie wintermaanden waarbij de winter op 1 december begint. In sommige Europese landen op 5 december of de 8-ste van die maand maar in ons land op 1 december precies. Maar ook dan hebben we nog twee maanden voor de boeg. Met felle kou en veel sneeuw als ik de weervoorspellers mag geloven.
(meer…)
106. Over Wikileaks
Al een keertje Wikileaks aangeklikt op je internet? Geprobeerd om iets over Nederland te vinden in die stapel secret diplomatic cables? Verstuurd door Amerikaanse ambassades all over the World. Het zijn er wel een kwart miljoen dus weet waar je aan begint.
Of laat je het over aan de wereldpers die al weken ijverig bezig is met het doorspitten van al die berichten. Zo nu vinden ze iets en krijgen we te horen dat bijvoorbeeld de ambassadeur in Kaboel van mening is dat meneer Karzai niet alleen corrupt is maar ook dom. Of zwakbegaafd. Nou ja, zoiets.
(meer…)
103. Het geheim van Sourbrodt
Omdat we dit jaar wat te vieren hadden brachten we de week van de herfstvakantie met kinderen en kleinkinderen door in België. Nauwkeuriger beschreven gold het bezoek het dorp Sourbrodt dat een kleine 30 kilometer oostelijk van Malmedy ligt, grenzend aan het natuurgebied Hautes Fagnes (de Hoge Vennen).
We hadden daar een groot huis gehuurd dat over een ruim bemeten binnenzwembad en een filmzaaltje beschikte en verder was voorzien van al die andere zaken die zo’n vakantieweekje veraangenamen. Mede daardoor werden het zeven heerlijke dagen die omvlogen met allerlei activiteiten waaronder natuurlijk ook bezoeken aan plaatsjes in de omgeving en wandelingen rondom het dorp waar we verbleven.
(meer…)
102. De Dubbele worststeeg
Bestaat er eigenlijk een boek met foto’s of tekeningen van alle huizen aan de grachtengordel? En dan niet alleen foto’s van de buitenkant maar ook van het interieur en de tuin?
De vraag kwam verleden week bij me op toen we langs een van de grachten wandelden. Ik realiseerde me gelijk dat het een gigantische klus zou zijn om zoiets te maken. Moet je bijvoorbeeld volstaan met één foto van de voorkant? Nee natuurlijk. Dikke kans dat er een boom staat die je het zicht op de fraaie gevel ontneemt. Dat betekent dus een tweede foto als de blaadjes gevallen zijn. En dan praat ik nog geeneens over foto’s van interessante details.
(meer…)
100. Vroeger of later
“Gemeente Amstelveen overweegt om nog maar eenmaal per twee weken huisvuil op te halen,” las ik in het plaatselijke dagblad en ik vroeg me af of dat betekende dat de vuilnisman op termijn helemaal zou verdwijnen. Net zoals de postbode, de stratenveger, de mensen van de plantsoenendienst, de melkboer, de bakker met bakkerskar, de schillenboer, de voddenman, de baanveger, de tramconducteur, de portier bij het kaartjesloket in de bioscoop, de verkeersagent, de telefooncel, de …
Eenmaal per twee weken het huisvuil ophalen. In m’n vroegste herinnering gebeurde dat wel twee maal per week en omdat ik laatst een stapel boekjes had gekregen over Amsterdam besloot ik om te kijken of daarin misschien iets gezegd werd over de manier waarop die stad in vroeger dagen zijn vuil te lijf ging. (meer…)
99. Van vlak naar ruimte. Of omgekeerd
Schilderen. Ik begon er een jaar of twintig geleden mee, samen met Lia. Omdat het ons wel leuk leek om te doen, om te kijken hoe ver we er mee zouden kunnen komen. Je weet maar nooit of er al jaren een verborgen talent in je sluimert.
De gebruikelijke start is dat je wat cursussen volgt aan de volksuniversiteit en/of wat workshops volgt bij een echte kunstenaar, dat wil zeggen, bij iemand die beroepsmatig het schilderen beoefent.
Dat deden wij dus ook. Het aardige is dat je daardoor in contact komt met andere liefhebbers en op een gegeven moment sloten we ons bij een clubje in Hilversum aan.
(meer…)
96 Even een vlekje wegwerken
Het was zondagavond weer een uitzending van Zomergasten die me tot het einde toe boeide. Jelle had Paul Verhoeven, de filmregisseur, op bezoek en naast films kwamen er zoveel onderwerpen aan de orde dat je wel een week had kunnen vullen.
De filmmaker, hij is van 1938, vertelde ondermeer dat hij ook wel kunstschilder had willen worden maar zich daar nu te oud voor voelde. ‘Te laat, dat kan niets meer worden’, was zijn commentaar op de uitnodiging van Jelle. Of ik het daar mee eens ben na het weekend schilderen dat we een paar weken geleden in Drenthe doorbrachten? Mmm, hangt toch sterk af van de hoeveelheid talent waarover je kunt beschikken. Maar ook zonder dat je nou direct een tweede van Gogh, Vermeer of Willink bent, is het gewoon leuk om te doen. Dat weekend leverde me in ieder geval weer inspiratie op om thuis een aantal opdrachten waaraan we toen gewerkt hebben, verder af te maken. Misschien laat ik ze nog wel een keer zien, als ik er zelf tevreden over ben tenminste.
(meer…)
93. Little boy en fat man
Vijfenzestig jaar geleden werd in Alamogordo, een plaats in de Nevadawoestijn in New Mexico, een bom getest die alles wat er tot dat tijdstip op het gebied van explosieven was gemaakt, in de schaduw stelde. Voor de ontwikkeling van dit wapen was eind 1942 in het diepste geheim een groep met de naam Manhattan project opgericht. Honderden wetenschappers werkten vanaf die datum onder leiding van Robert Oppenheimer aan de ontwikkeling van een ‘kernwapen’. De test waarvoor de voorbereidingen op 11 juli 1945 aanvingen, moest bewijzen dat het concept van hun atoombom werkte.
(meer…)
94. Andere tijden, nieuwe werelden
Of ik 30 graden in de schaduw lekker vind? Nee, en de 32 van vandaag al helemaal niet. Ik deed vanochtend even wat boodschappen in de airconditioned supermarkt en kreeg bij het weer naar buiten komen gelijk een déjà vu. Meer dan dertig jaar geleden onze vakanties aan de Languedoc, zon, strand, heet, een paar keer per week boodschappen doen in Beziers en als je dan met je boodschappenkar uit de gekoelde Mammouth hypermarché naar buiten kwam dan voelde dat net zoals vanochtend. Een benauwende hitte die als een klamme deken op je viel.
(meer…)
88. I Amsterdam
Hoeveel gezichten heeft de hoofdstad van het land? Vijf, tien? Ik denk dat het er meer zijn. Mooie, lelijke, aantrekkelijke, hartverwarmende, verrassende. Maar het zijn niet alleen de gezichten van de stad die me boeien. Het is de combinatie met de typisch Amsterdamse sfeer die me bij een bezoek altijd weer aantrekt.
Er zijn ook mensen die daar juist een hekel aan hebben en die moeten dan nu maar afhaken. Voor de liefhebbers ga ik nog maar even door met m’n verhaal.
(meer…)