Begonnen met onze eerste reis in China waarvan ik de belevenissen beschreef in het boekje ‘Road to Sonpan’, heb ik er daarna een traditie van gemaakt om ook van onze andere verwegreizen de ervaringen en indrukken vast te leggen.
China, het zuidoostelijk deel van dat immens grote land, stond dit jaar op het programma en we brachten er ruim drie weken door in oktober.
De titel voor het verhaal over deze reis ontleende ik aan het standaardantwoord van onze Chinese reisgidsen wanneer ik informeerde hoe lang we naar een bestemming onderweg zouden zijn. Only two (of four, five) hours, sir, kreeg ik dan steevast te horen. Een opgave die maar zelden juist bleek te zijn en meestal met een factor anderhalf tot twee vermenigvuldigd moest worden. Was het leuk is de standaardvraag die iedereen ons altijd stelt na afloop van weer een reis?
M’n antwoord bestaat dan onveranderlijk uit termen als boeiend, interessant, vermoeiend of spannend omdat ‘leuk’ bij dergelijke reizen meestal minder van toepassing is.
In dit verhaal probeer ik iets van al die belevenissen weer te geven en omdat woorden soms ontoereikend zijn voor bepaalde situaties zitten er foto’s bij als ondersteuning van de tekst. Voor een aantal van de weergegeven facts and figures ben ik dank verschuldigd aan Frans, Edith en Marie Jose, deelnemers/sters aan onze groep.
Only four hours to go is het verhaal over een enerverend land. Met wel duizend gezichten waarover wij voorlopig nog niet uitgesproken raken. Ik hoop er een stukje van onze ervaringen mee over te dragen.

November 2004

Ruud Jansen