2. Sous le ciel de Paris

Zo loop je ’s ochtends nog slaperig op het Centraal Station te zoeken naar de TGV, wandel je ’s middags langs de Seine. Sous le ciel de Paris, onder de hemel van Parijs voor degenen die Frans in hun pakket hebben laten vallen.

Beetje dreigende lucht maar je hebt die paraplu tenslotte niet voor niets meegenomen, toch?

“Sous le ciel de Paris s’envole une chanson  mmmm   mmmmm

elle est née d’aujourd’hui

dans le coeur d’un garçon”

Prachtige chanson. Door zo’n beetje elke zanger en zangeres van naam gezongen en het klinkt nog steeds alsof het vanochtend werd geschreven. (meer…)

3. J’aime flâner sur les grands boulevards

Natuurlijk hadden we van tevoren een planning gemaakt want ook bij reizen draagt een goede voorbereiding 80 procent bij aan het uiteindelijk succes. Gewoon een beetje voorstudie verrichten en vooraf een selectie maken van dingen die je beslist wilt zien.

Voor onze eerste dag staan een rondrit met de bus op het programma, een bezoek aan de Arc de Triomph, het Musée d’Orsay en als we tijd genoeg hebben La grande Arche bij La Défense.
(meer…)

4. Choses rares ou choses belles

Daar wandel je dan op de Champs Elysées. En je hebt nog geen vijftig meter afgelegd of je aandacht wordt getrokken door een gedenkbord aan een gevel. Jefferson, was dat niet een Amerikaanse president? Maar er is meer. Bijzondere dingen, choses rares.

In het vorige hoofdstuk heb ik een foto opgenomen van het graf van de onbekende soldaat. Aangelegd bij de Arc de Triomph in 1920, als blijvende herinnering aan de oorlog 1914-1918. La grande guerre zoals de Fransen deze episode in hun geschiedenis noemen. Een oorlog met uitsluitend verliezers, een oorlog die uiteindelijk alleen maar als opstapje diende voor de verschrikkingen van 1940-1945. (meer…)

5. Composée de beaucoup de couleurs

Wat doe je met een station dat niet meer wordt gebruikt? Afbreken? Is een oplossing maar er zijn natuurlijk meer mogelijkheden. Zoals …..

Ouderen onder de lezers kunnen zich misschien nog het Weesperpoortstation herinneren. Waar dat gestaan heeft vraag je? Nee, niet in Weesp.

Het  Weesperpoortstation, een kopstation voor de treinliefhebbers onder jullie, was ooit het voornaamste station in Amsterdam en stond op de plaats die nu Rhijnspoorplein heet. Juist, bij de brug over de Amstel, vlak bij het Amstelhotel. Eindpunt van de lijn naar Utrecht, met een spoorbaan die begon op de plaats van de huidige Wibautstraat. (meer…)

6. Après nous le déluge

Ik weet het, geen bijster originele naam maar we gaan naar Versailles, de heerlijkheden van Lodewijk de 14^e bezichtigen en dan
kan je niet om die beroemde uitspraak heen. Après nous le déluge. Hij wordt toegeschreven aan madame de Pompadour, maîtresse van Lodewijk de vijftiende. Deze toonde zich na een nederlaag zo bezorgd dat zij hem troostte. “Laat je daar toch niet door beïnvloeden, liefje. Straks word je nog ziek. Na ons de zondvloed.” Maar dat wist je natuurlijk al.

Wat ik van Versailles vind? Laat ik het in een woord samenvatten. Verbijsterend.

(meer…)

7. Très beau

Nog een beetje verdoofd van alle grandeur waarmee we in Versailles waren geconfronteerd brengen we een bezoek aan Mont Martre en de Sacré Coeur. Veel bezoekers in de kerk en op het Place du Tertre. Veel schilders ook die de tijd korten met wat babbelen, een partijtje schaak, wachten op kopers, zelfs schilderen.

Na een wandeling op de Promenade plantée eten we ’s avonds bij een restaurant in de Grote Moskee. Mmm, nu een glaasje wijn maar helaas, we moeten het met water of jus de fruits doen omdat de profeet zulks heeft bevolen. Reden genoeg voor een avondlijk bezoek aan het plein van de republiek.
(meer…)

8. Si le monde était clair l’art ne serait pas

Het wordt weer een dag van aanpakken. Het Louvre en het Picassomuseum staan op het programma en daar tussendoor willen we ook nog even naar de Joodse wijk en la Place de Vosges.

Moet dat allemaal in één dag, moet dat allemaal in één hoofdstuk? Ach, we zien wel hoever we komen, toch?

(meer…)

9. Chez Marianne wordt geduld beloond

Beetje moe zoeken we na het Louvre een eetgelegenheid om wat bij te komen van alle kunst van de ochtend. We bevinden ons in de Joodse wijk en wandelen langs een synagoge en een Joods Lyceum. Wel grappig, al die jongens in het zwart en met een keppeltje op.

We zijn niet de enigen die trek hebben.  Gaan daarom ergens naar binnen en er vervolgens weer uit omdat er geen Falafel op de kaart staat. Falafel?Ja Falafel, en vinden ten slotte een plaatsje bij Marianne.

Vergeet ik nog bijna het PLaces des Vosges te noemen.

Pfff, wat een dag.

(meer…)

10. Le soleil rit

Onze laatste dag alweer. Die hebben we gereserveerd voor een bezoek aan het Centre Pompidou – ’s ochtends, een uurtje varen – ’s middags, en wat ons gewoon invalt deze dag omdat we daar zin in hebben.

Het is half negen ’s avonds en onze trein spoedt zich met zo’n tweehonderd kilometer per uur door het NoordFranse landschap. Naast ons zit een moeder met drie kinderen. Ze zijn als verjaardagscadeau voor de jongste – leeftijd een jaar of negen – naar Disneyland geweest en we worden uitgebreid door de kinderen voorgelicht. Disneyland lijkt ze bij nader inzien niet zo geschikt voor ons omdat we al opa en oma zijn. Maar vorig jaar waren ze naar Legoland geweest en dat kan het broertje van de jarige ons gezien onze leeftijd echt aanbevelen. (meer…)