Inleiding

Begonnen met onze eerste reis in China waarvan ik de belevenissen beschreef in het boekje ‘Road to Sonpan’, heb ik er daarna een traditie van gemaakt om ook van onze andere verwegreizen de ervaringen en indrukken vast te leggen.
China, het zuidoostelijk deel van dat immens grote land, stond dit jaar op het programma en we brachten er ruim drie weken door in oktober.
De titel voor het verhaal over deze reis ontleende ik aan het standaardantwoord van onze Chinese reisgidsen wanneer ik informeerde hoe lang we naar een bestemming onderweg zouden zijn. Only two (of four, five) hours, sir, kreeg ik dan steevast te horen. Een opgave die maar zelden juist bleek te zijn en meestal met een factor anderhalf tot twee vermenigvuldigd moest worden. Was het leuk is de standaardvraag die iedereen ons altijd stelt na afloop van weer een reis? (meer…)
2. De vierde fase
Want een reis is meer dan alleen maar even heen en weer vliegen
In het verhaal over onze vorige reis, die naar Vietnam, vertel ik in het laatste hoofdstuk dat een reis bij ons uit drie delen bestaat. Als start de keuze en de daarop volgende voorbereiding, vervolgens de uitvoering van de reis en als afsluiting het schrijven van het reisverhaal, het rangschikken van de foto’s en de montage van de videofilm.
Een paar dagen voor we deze keer vertrokken ontdekte ik ’s nachts dat er nog een vierde deel bestaat, de imaginaire reis. Anders gezegd, ik was al op reis, onze reis naar Zuid-China was al begonnen, in een droom.
Wonderlijk genoeg niet met het vliegtuig maar met de trein. Ik bevond me in zo’n ouderwets rijtuig uit het begin van de vorige eeuw, met veel koperwerk en vol pluche. Vraag me niet hoe ik het wist maar we reden door Rusland met links en rechts een oersaai landschap waarin de eerste tekenen van een stad zich aankondigden. Wat huizen, een fabriek. Was het nou Omsk of Tomsk? (meer…)
3. China, we komen eraan
Hoe het allemaal gekomen is en we op 2 oktober vertrekken naar Zuid-China. Met Cathay Pacific naar Hong Kong en daar vandaan met China Southern Airlines naar Xiamin. Bijna dertien uur vliegen en ook nog een uur of vier wachten.
Waarom we voor de vierde keer naar China gaan? Je bedoelt de reden? Tsja, goeie vraag. Omdat er zoveel te zien is natuurlijk maar er is meer.
Onze eerste reis naar dat immens grote land maakten we in ’95 en was meteen een schot in de roos. Road to Sonpan noemde ik toen na afloop mijn verhaal en het beschrijft een lange aaneenschakeling van veel regen, hindernissen, geblokkeerde wegen maar ook prachtige landschappen, boeiende bevolkingsconcentraties en nog veel meer bijzondere voorvallen. Juist daardoor werd deze reis zo bijzonder omdat hij in alle opzichten afweek van de gladde en geoliede programma’s die je meestal afwerkt. (meer…)
4. Dagje uit op z’n chinees
We arriveren in Xiamen en bezoeken ’s middags het klooster NanPu en de Boeddhistische tempel. ’s Avonds een ritje langs het strand van de stad en een seafood diner.
We klagen in Nederland graag over de herrie van dalende en opstijgende vliegtuigen bij Schiphol. In China is de situatie in Xiamen nog een beetje erger. HongKong mag dan verlost zijn van z’n oude vliegveld dat bijna midden in de stad lag waardoor je tussen de hoge gebouwen doorvloog, in Xiamen loopt de landingsroute dwars over de stad heen waarbij je aan het einde van de daling bijna de daken van de huizen raakt. Gevolg waarschijnlijk van een foutje van de planners. De stad breidt zich namelijk in een razend tempo uit en telt bijna 1,5 miljoen inwoners. Met een grote haven die een belangrijke schakel vormt voor het vervoer van allerlei goederen naar buitenland. (meer…)
5. Chinees fruit
We verlaten Xiamen en gaan op weg naar Yongding. Voor we de bergen ingaan, rijden we nog een uurtje door het fruitdistrict van de provincie waarin we ons bevinden. Tegen de middag zien we de eerste ronde huizen en na het eten ’s middags maken we een rondrit in de omgeving. Tegen zeven ’s avonds arriveren we in het pikkedonker op onze plaats van bestemming. Een groot oud gebouw waarvan een deel is ingericht als ‘hotel’.
Onze eerste volledige dag in Zuid-China brengen we door met veel rijden. De organisatie die dit deel van de reis voor z’n rekening neemt, heeft voor een gerieflijke bus en een goede reisleidster gezorgd. En het lokale gouvernement voor een grotendeels geasfalteerde weg. We hebben het wel eens minder meegemaakt, veel minder. (meer…)
6. Boxspring zonder spring
We brengen de nacht door in Yongding waar we na een dag sightseeing in het donker arriveren.
Yongding dankt z’n bekendheid vooral aan de grote ronde huizen die er staan. Volgens het reisprogramma is het de bedoeling dat we de nacht in een van die huizen zullen doorbrengen maar dat gaat om een of andere reden niet door. Wij zullen in een groot vierkant huis slapen.
7. Rondje ronde huizen
Het is mooi weer, we ontbijten buiten en genieten de rest van de dag van de omgeving
Het idee om huizen met een binnenplaats te bouwen is van alle tijden. Meestal gebeurt dat in een carrévorm. Het voordeel van zo’n bouwwijze is duidelijk, het verschaft de bewoners de mogelijkheid om hun woonplaats in te richten als een fort dat bescherming kan bieden tegen bezoekers met verkeerde bedoelingen .
De Chinezen in Yongding vonden dat laatste aspect eeuwen geleden ook wel aantrekkelijk maar ze gingen verder dan de geijkte vorm en afmetingen. Zij gaven de voorkeur aan een ronde vorm, een gesloten ring van woningen gebouwd rondom een grote binnenplaats. Dergelijke gebouwen bezaten zoveel ruimte dat er meerdere families in konden wonen. Honderd, tweehonderd, desnoods driehonderd mensen. Om de mogelijkheden te vergroten gingen ze ook de hoogte in en zo ontstonden er grote, ronde, gebouwen. Je zou ze bijna flats noemen met hun drie, soms vier verdiepingen. (meer…)