14. El final
De laatste dag alweer. ‘s Ochtends om tien uur zit ik met een niet helemaal optimaal aanvoelend hoofd aan de koffie. Gevolg van een bezoek aan de tapasbar gisteravond dat pas laat eindigde. Omdat het er gezellig was, we een vermakelijk gesprek voerden met een oude Spanjaard die een woord of vijftien Duits sprak, we daarna in gesprek raakten met een Engelsman die voor zaken in Sevilla was.
Het werd laat zoals ik al zei en van een glaasje komt een glaasje. Vandaar dat m’n hoofd bij het opstaan vanochtend wat houterig aanvoelde.
Zeg maar Guy was na z’n pensionering om financiële reden als adviseur voor zichzelf begonnen. Ik had wat moeite om hem te verstaan omdat z’n stem nog het meest op een knarsende molen leek, een gevolg waarschijnlijk van de pure whisky die hij dronk. In niet te verwaarlozen hoeveelheden had ik gezien. Voor het gemak in een waterglas, daar gaat tenminste flink wat in. Wij waren die avond met wijn en sherry bij de tapas begonnen en Hans en ik hadden ons zelf daarna nog met een glaasje brandy verwend. Maar doordat we op een gegeven ogenblik bij Guy aanschoven bleef het niet bij dat ene glaasje.
We hebben straks nog tijd om wat boodschappen te doen, onze vlucht naar Madrid vertrekt om half twee.
Zeven dagen waren we hier en de tijd is omgevlogen. Veel gezien, lang niet alles, maar daar ontkom je niet aan. Veel gewandeld, doordat we een hotel in het centrum hadden geboekt lagen veel bezienswaardigheden op een beloopbare afstand.
Een plezierige stad om te verblijven, schoon in vergelijking met bijvoorbeeld Amsterdam dat er vooral in het centrum vaak ronduit shabby uitziet. Misschien is schoon niet de juiste uitdrukking voor wat ik bedoel. Is het meer een gevolg van verzorging en onderhoud. Ik zag bijvoorbeeld nauwelijks graffiti, met uitzondering van een betegelde kale vlakte bij de rivier.
Misschien dat het er in de buitenwijken anders uitziet maar hetzelfde gold eigenlijk ook voor Jerez en Cordoba. Veelzeggend was de winkelier die bezig was om een zgn. Tag van z’n pui af te schrapen.
Iets anders waren de taxi’s. Hoe is het mogelijk dat je je in Spanje overal kunt laten brengen voor een paar Euro’s terwijl je daar in Nederland het tienvoud voor betaalt?
Was het duur in Sevilla? Moeilijk antwoord op te geven. Ik denk dat het gemiddelde prijspeil niet veel van Nederland afwijkt. Een aantal dingen zijn goedkoper, andere duurder. Wel vond ik het erg gemakkelijk dat ik met Euro’s kon betalen. Geen gezeur met vreemd geld terwijl je overal geld uit de muur kon trekken. Dat wij nou net een weigerende automaat troffen mag geen rol spelen in die beoordeling.
De koffie is op. We gaan nog even naar het grote warenhuis om wat souvenirs voor het thuisfront te kopen en daarna terug naar het hotel. Nog een laatste hand aan het inpakken leggen en dan met de taxi naar het vliegveld.
Het zit er op. Sevilla, gracias. Bedankt voor al het moois. We hebben van je genoten.
Adios
24-07-2008
Ruud