31. Finale
“Toch zie ik ze nog mooi in de laatste minuut door een goaltje van die Romario de boot in gaan,” oreerde haagse Karel.
Hoewel het nog vroeg in de middag was zat Amsterdams bekendste sportcafé al mudvol met aanhangers van de Griekse held en nadenkend namen ze de woorden van de spreker in zich op.
32. Leven zonder voetbal
“Goeie dag, moet je kijken wie daar binnenkomt.” De verbazing op het gezicht van Haagse Karel, die met uitgestrekte wijsvinger naar de deur van de Ingooi wees, was bijna met een mes van z’n gezicht te schrapen. En ome Bram moest zelfs even steun zoeken aan de bar toen hij de bezoeker op z’n netvlies geprojecteerd kreeg.
“Gajus. Leef jij nog? Waar ben je de afgelopen maanden geweest, jongen?” En terwijl bereidwillige handen een kruk bijschoven schonk Frits met zorg een fikse bel cognac van een gerenommeerd merk in voor de verloren zoon.
33. Tevreden zijn
“Goeie morgen, Ranja,” riep Gajus terwijl hij met een opgewekte lach op z’n gezicht de Ingooi binnenstapte.
“Hoewel, goeie morgen? Wat zitten jullie hier allemaal met zure ballen gezichten, mensen? Is er iemand dood? Is die punt verlies tegen RODA zo hard aangekomen? Doe die jongens eens even een glaasje huppelwater, Frits. Ik kwam hier toevallig wel effe langs voor een stukje gezelligheid.”
34. Gehakt met lof
Het was zo’n landerige maandagnamiddag en de vaste klantenkring van de Ingooi probeerde de misère te verdrijven met een drankje dat ondanks hardnekkige pogingen van het nationale slijtersgilde nog steeds niet in het reguliere ziekenfondspakket is opgenomen.
35. Alias de baron
“Een eetcafé,” gaf Gajus hem met een trek van opperste verbazing te kennen. “Hoe haalt ie dat nou in z’n hoofd. Het stikt hier in de buurt van de eetcafés. En waar wil ie de centen vandaan halen voor zo’n investering?”
36. Zandhaas
Met de inleiding dat de Bromo een vulkaan is en dat je die tijdens een reis in Indonesië beslist niet mag missen omdat het één van de hoogtepunten is had Gajus z’n de week tevoren onderbroken verhaal weer opgepakt. “Maar doe me eerst een konjakkie, Frits,” had hij eraan toegevoegd, “Want ik geloof dat ik gisteravond een koutje heb opgelopen in het stadion.”
37. Beetje saai
“Weet je dat ik me er gewoon bij zat te vervelen,” betoogde ome Bram tegen haagse Karel, die zich vanwege het warme weer in een soort overjarige bermuda met van die pijpen net over de knieën had gestoken.
“Breek me de bek niet open, jongen,” stemde de handelaar in ongeregelde goederen met de oude bloemenkoopman in. “Halverwege de tweede helft sukkelde ik zelfs even weg en het was dat er helemaal niks anders op de buis was maar anders had m’n Alie me rustig laten slapen en had ze naar een andere zender gezapt.
38. Eervol ontslag
“Er staat niets over je in het Bedrijfskrantje,” riep mevrouw Gajus me afgelopen vrijdag vanuit ons woonvertrek toe terwijl ik bezig was om een lekker kopje Espresso voor haar te bereiden op onze nieuwe koffiemachine.
“Ik werk daar ook niet meer, lieverd,” riep ik haar vanaf onze keukenhoek toe. “Ik ben tegenwoordig huisman.”
“Ja, maar je staat ook niet bij rubriek van vertrokken personeel,” hield ze koppig vol en inderdaad, tussen de talloze namen ontbrak de naam van Gajus.
39. Goal
Toen ik gisteravond naar Ajax tegen Parma zat te kijken bekroop me allengs het gevoel dat deze uitvoering nooit de bedoeling kan zijn geweest van de uitvinders van het spelletje.
En omdat het glaasje dessertwijn me ook al niet smaakte begaf ik me in tegenstelling tot mevrouw Gajus die de verkiezingsuitslagen nog even wilde spellen, vrij vroeg op weg naar de echtelijke sponde. En had ik daar nou de slaap maar kunnen vatten en me weg kunnen laten drijven naar oneindige verten dan was ik in ieder geval uit m’n lijden geweest maar net toen dat een beetje leek te lukken drong er plotseling een wat ouderwets geklede man m’n kamer binnen.
40. De “Lost generation”
“Dat is toch geen weer meer,” klaagde ome Bram terwijl hij de overvolle Ingooi betrad. En inderdaad, het leek wel of het klimaat in Ranjaland z’n best deed om alle records wat miezerigheid betreft te verbeteren.
Wat gelaten maar ook meewarig keken de stamgasten van Mokums oudste sportcafé de oude bloemenkoopman aan.