71. Ontmoeting met 2004
”Ik wil niet rot doen, Frits,” zei ome Bram in de voor een zondagmiddag opvallend goed bezochte Ingooi, “Maar d’r zaten wel een paar kerstboomnaalden in dat vorige pilsje van je.”
Een paar naalden viel Haagse Karel, altijd klaar om mee te doen als er iemand gevoerd moet worden, hem bij. Een paar naalden, Bram? Een halve kerstboom zal je bedoelen.”
72. De Ingooi finito (of misschien toch niet)
Doen we nog iets bijzonders morgenavond had ome Bram gevraagd en omdat alle leden van Amsterdams oudste supportersgezelschap het plotseling erg druk leken te hebben met iets anders had hij er een bij de arm gepakt en z’n vraag herhaald.
“Doen we nog iets bijzonders morgen?”
73. Het is niet te geloven
Wat doe je op een koude voorjaarsdag als de lente nog niet echt wil doorbreken. Thuis blijven bij de verwarming met een goed boek. Dacht je maar na een paar bladzijden kom je tot de ontdekking dat je het gisteren uit de bibliotheek gehaalde boek al gelezen hebt. Je besluit om een uurtje door te brengen achter de schildersezel maar daar kom je tot de ontdekking dat de ware inspiratie ontbreekt.
Op Internet blijkt vervolgens een storing surfen over het net onmogelijk te maken en omdat een frisse neus uiteindelijk de enige oplossing blijkt te zijn besluit je om een uurtje naar de stad te gaan.
74. De public bar
”Aardig pandje Nico,” zei ome Bram waarderend terwijl z’n ogen door het vorstelijke woonvertrek van de voormalige directeur van Installatiebureau “de Kromme Volt” dwaalden. ”En mooi ingericht ook. Hebben jullie dat spul zelf uitgezocht of heb je dat door die gast uit Naarden laten doen. Hoe heet ie ook alweer? Jan de Boefjee? Nou ja, zoiets. ’s Jonge, jonge en dat heb je allemaal overgehouden aan dat lullige bureautje waarmee je ooit begonnen bent?”
75. The inthrow
“Wel nee,” had Maikel op een gegeven moment tijdens het bezoek van ome Bram en Gajus gezegd.
“Wel nee. Een Ierse pub, daar wilde ik jullie alleen maar mee wakker schudden. Omdat m’n opa uit Ierland kwam? Nou, de oude baas is al een jaar of tien geleden overleden maar een ding kan ik me nog goed herinneren. Van dat modieuze gedoe met zogenaamde Ierse pubs in Amsterdam moest hij niks hebben. Dat bewaren ze maar voor Ierland, placht ie dan te zeggen. Hij woonde in Amsterdam en voor een Amsterdammer ging er niets boven een bruine kroeg.”
76. Overgangsjaar
Is de Ingooi nou nog opengegaan op 1 April? Van alle kanten kwamen de vragen bij me binnen. Beter bewijs hoe geliefd Amsterdams oudste supporterscafe is geworden valt er nauwelijks te geven.
Wel, laat ik er maar niet omheen draaien, de Ingooi is inderdaad op 1 April weer geopend. In alle stilte, zonder dat er verdere ruchtbaarheid aan was gegeven dus. Alleen het clubje vaste supporters was op de hoogte gesteld en die werden op donderdagmiddag verwelkomd door …. Frits.
77. Referendum
“Man, ik ken de grondwet van me eigen land geeneens, wat moet ik dan met een grondwet voor Europa,” zei ome Bram terwijl hij met een wegwerpgebaar op het boekje wees dat Gajus even daarvoor aan iedereen had laten zien.
“Allemaal flauwekul. Al twintig jaar zitten die gasten in Brussel m’n handel met al hun regeltjes te versjteren zonder dat ze ooit ook maar een minuut de moeite hebben genomen om te informeren of ik daar wel op zat te wachten en nu zal ik plotseling moeten vertellen hoe blij ik daar wel mee ben. En wat dan nog als ik nee zeg?”
78. Nieuwe schoenen
Wat doe je na een uurtje slenteren in de stad als het nog te vroeg is om al op huis aan te gaan en je nieuwe schoenen signalen geven dat het voldoende is geweest. Dan hoeft de ware liefhebber niet echt lang na te denken. Die speurt even in dat grijze bestand boven z’n ogen of daar wellicht een pleisterplaats (wat een mooie woordspeling in dit geval) te vinden is. Peinzend sla je op goed geluk rechtsaf om dan enige honderden meters verder het wenkende uithangbord van de Ingooi te ontwaren.
79. De jongens van oranje, gaan winnen zonder franje
Waarom ie al twee weken niet in de Ingooi was geweest, had de jonge Gajus aan z’n vader gevraagd en deze had iets gemompeld over druk, druk, druk en geen tijd.
Of ie dan misschien wist waar Nico was want die had beloofd iets te regelen met de burgemeester voor het straatvoetbaltoernooi en de tijd begon nu toch echt te dringen.
Een beetje mopperend had de oude Gajus de telefoon gepakt en na een aantal gesprekken had hij hoofdschuddend z’n pogingen gestaakt.
80. Beetje bijkomen
Of ze al een beetje bijgekomen waren van de EK had Gajus gevraagd bij een ochtendbezoek aan de Ingooi. En omdat het toch tijd was voor z’n ‘ochtendbakkie’ was Frits even bij hem komen zitten op het terras.