91. De dood of de gladiolen
Ik heb er nauwelijks iets van gezien,” zei ome Bram in de overvolle Ingooi terwijl hij Gajus een schuimende pils van het huismerk toeschoof. “Weet je wat het is, d’r zit geen sjeu meer in de Tour. Alles wordt geregeld door de ploegleiders en die renners met hun oortelefoontjes lijken meer op robotten dan op wielrenners die staan te popelen om er tegenaan te gaan. Trouwens, ik ben niet de enige, kijk naar Gijssie, liefhebber van het eerste uur, won ooit als amateur de ronde van Noord-Holland, die wil er geeneens meer over praten. Over De Tour. Wat zeg je? Vroeger was het anders? Daar zeg je me wat. Goh, breek me de bek niet open. Vroeger, toen onze jongens nog meeknokten om de overwinning op de Alpe d’Huez. Maar kom daar tegenwoordig eens om. Volgens mij is het allemaal door de Euro gekomen. Ja, lach maar om een ouwe bloemenkoopman. Maar denk er nog maar eens over na. Sinds we die Euro hebben is er alleen nog maar rottigheid in de wereld.
92. De bal is rond
“Heb jij dat weer besteld?” vroeg ome Bram aan de bezoeker die nat binnenkwam en hoofdschuddend z’n paraplu bij de stamtafel van de vaste bezoekerskern parkeerde.
Met een handgebaar gaf Gajus, want die was het die op deze landerige zondagmiddag de Ingooi betrad, te kennen dat hij even moest bijkomen en Frits beijverde zich om een warme bak koffie voor hem in te schenken.
93. Muurbloempjes
De flirt met drum’n base, 2 step en urban is voorbij,” las ome Bram met wat haperende stem voor terwijl Frits en Mehmet druk bezig waren om de sporen van het drukke weekend weg te werken.
De enige andere bezoeker die tegenover hem aan de stamtafel van de Ingooi zat, keek hem wat verbaasd aan na dit stukje proza.
94. Tijdsbeeld
“He, zie ik het goed, is dat meneer erJeetje?”
Het was al laat in de middag toen ome Bram in de Ingooi arriveerde maar zijn geroutineerd verkopersoog had onmiddellijk de bijzondere gast van die dag ontdekt. En volgens oud Amsterdams gebruik maakte hij gelijk maar gebruik van die gelegenheid om zijn komst duidelijk hoorbaar voor iedereen aan te kondigen.
95. Moeten de stoelen al naar binnen
Komt er nog een Indian summer, wordt het ook in oktober weer zo warm dat alle temperatuurrecords van de afgelopen honderdvijftig jaar worden gebroken? In de Ingooi had ome Bram er een hard hoofd in en wat hem betrof konden Frits en Mehmet de terrasstoelen wel naar binnen halen.
96. 4-2 nederlaag in Alkmaar
“Afgedroogd,” somberde ome Bram.
“Van het veld geveegd,” viel Gijssie hem bij.
97. Gewone taal
“Nog naar Prinsjesdag gekeken, Bram,” informeerde Gajus die hoofdschuddend de krant waarin hij had zitten lezen, weglegde.
98.Volg route A
Waar praat je op een maandagavond in de Ingooi over als zelfs de trainer van je roodwitte favorieten van mening is dat ze onverdiend gewonnen hebben? Over de Ranjalandse politiek zeg je? Kan, maar dan moet er natuurlijk wel wat in die politiek gebeuren. En dat is nou net niet het geval. Zelfs de sombere verwachtingen van Nico over wat hij het troetelkind van Hoogervoorst noemde, de nationale zorgverzekering, maakten de tongen niet los.
99. Piet
De jaarlijkse vergadering waarin de aandeelhouders van de Ingooi de resultaten van Amsterdams oudste supporterscafé bespraken liep op z’n end en ome Bram constateerde met tevredenheid dat er zoals hij het uitdrukte “goed geboerd” was. Alleen Nico was wat minder optimistisch dan de anderen omdat hij zich afvroeg of de groeiverwachtingen voor Ranjaland waar het kabinet van uitging, wel reëel waren.
100. BlauwWit
“En schilder je nou net zoals Gajus of komt er tenminste zo nu en dan nog eens een mooi landschappie uit je handen?” De man waarmee ome Bram in gesprek was nam even tijd om z’n antwoord te formuleren en nipte nadenkend aan z’n glas wijn.