121. NEGEN PLUS
Het was achter in de middag op een maartse dag waarbij de lente nog niet echt besloten had om met een substantiële bijdrage iets te doen aan de terreurstemming waarin het land volgens vader des vaderlands Balkenende zou verkeren. Voldoende reden voor een bezoekje aan de Ingooi vond Gajus die niet geheel toevallig in de buurt was.
122. Nachtmerrie
Dromen jullie vaak als je slaapt? Nee serieus, ik vraag dat zonder bijbedoelingen. Ik ben zelf een fikse dromer en ik ben gewoon nieuwsgierig of dat bij anderen ook het geval is. Mag toch?
Ja, Ik droom heel wat af. Veel over vroeger, dat behoort bij m’n leeftijd, maar ook het heden is regelmatig aanwezig. Of moet ik zeggen dat ik in mijn dromen regelmatig in het heden aanwezig ben? Nou ja, laat maar, doet er ook niet toe.
123. Een brug te ver
Of hij nog wel eens in de Ingooi kwam had ome Bram aan Gajus gevraagd en deze had na enig nadenken geantwoord dat z’n laatste bezoek ergens in maart was geweest. Ruim drie maanden geleden dus.
124. Cross over the bridge
Hebben jullie nou al iets voor de Ingooi geregeld, had mevrouw Gajus aan haar echtgenoot gevraagd en zuchtend had deze moeten toegeven dat hij het allemaal een beetje op z’n beloop had gelaten. Vaak lossen dergelijke ruzietjes zich vanzelf op maar in z’n hart wist hij dat er meer aan de hand was en hij deed wat het meest voor de hand lag. Hij belde Nico, de man die in het verleden al menige rimpel in het Ingooigebeuren had gladgestreken. (meer…)
125. Bridgemonday
“Volgens mij zijn we er nu allemaal,” concludeerde Nico na een korte blik op z’n horloge. “Alleen Gijssie is verhinderd want hij zit met z’n vrouw en de kids In Frankrijk en meneer Piet liet via z’n antwoordapparaat weten dat ie aan het schilderen is in Drenthe. Hebben jullie allemaal wat te drinken? Dan wilde ik met jullie goedvinden de aftrap verrichten.
126. Over de toekomst
We moesten maar eens een keertje met die Willem gaan praten had Nico tegen Gajus gezegd en zo gebeurde het dus dat beide heren afspraken om een bezoek te brengen aan het café dat de plaats van de Ingooi moest innemen. Twee uur bij het Centraal Station kwamen ze als tijdstip overeen. Dan zouden ze daarvandaan naar de Brug lopen.
Het was een doordeweekse middag die ze voor hun missie hadden uitgekozen. Zo’n dag waarop de zon z’n best doet en op het terras van de Brug zat een zestal bezoekers, twee oudere echtparen die een dagje Jordaan deden en een paar stamgasten, zichtbaar te genieten.
127. Ingooi forever
Het was alweer een tijd geleden dat Gajus junior Amsterdams bekendste supporterscafé, de Ingooi voor zover dat nog niet duidelijk mag zijn, had bezocht. Daar waren een aantal redenen voor op te noemen. Avond- of nachtdienst was er een, een eigen stamcafé waar hij z’n vrienden en bekenden ontmoette een andere. Maar er was meer. Waar het in vroeger jaren soms moeite kostte om een plaatsje in de Ingooi te vinden was de loop er daar een beetje uitgeraakt. Het eens zo bruisende bruine café was voorbij gestreefd door gladde koffie-, sapjes- en bagel/luxebroodjesetablissementen.
128. Martin Soprano
Weet je dat het bijna een jaar geleden is dat we besloten om van de Ingooi weer een bruin café te maken,” zei ome Bram tegen Nico. “En dat we dat eigenlijk nog net op tijd hebben gedaan, vlak voor de crisis met volle kracht toesloeg want we hebben La Remise en Jeu daardoor nog voor een mooi prijsje van de hand kunnen doen. Wil je nog een biertje?” Dat wilde z’n gesprekspartner wel. Terwijl Bram twee pilsjes ging halen bij de bar keek Nico peinzend rond in de zaak en naar het terras dat vol zat met bezoekers. (meer…)
129. Weelderig walsend Wilgenhof
“Niets zo erg als die paar weken tussen de goedheiligman en de Kerst”, zuchtte Frits terwijl hij een paar denkbeeldige kruimels van de bar van de Ingooi veegde. “Alleen dat weer al, miezerige regen, wind, vroeg donker, dat houdt de mensen binnen. Ga jij nog in de kerstbomen of hou je het dit jaar voor gezien?”
(meer…)
130. Kerstmis anders
Wat ze met de kerst gingen doen had Gajusjunior aan z’n ouders gevraagd. En waarom ze niet gewoon met hun mee gingen, eten bij de tapasbar op de Rozengracht. Samen met z’n schoonmoeder en zwager.Eigenlijk vonden ze dat helemaal niet zo’n gek idee en tweede kerstdag waren ze er dus helemaal klaar voor. Naar de stad met de tram, twee keer overstappen, richting centrum.