Stratenrace in Amsterdam
Hoe lang stellen Google en andere zoekprogramma’s ons al in staat om een antwoord op onze vragen te vinden? Tien jaar, vijftien jaar? Het is een geweldig hulpmiddel en meestal slaag ik er in om het gezochte te vinden. Het gebeurt maar zelden dat ik vergeefs blader. Dat komt dan omdat ik de juiste zoekterm niet kan vinden of omdat het onderwerp simpelweg (nog) niet voorkomt. (meer…)
Cinema Paradiso
Voel je er voor om iets over het eerste lustrum van zuidelijke wandelweg te schrijven had Jos gevraagd en hoewel ik net zat te broeden op een stukje over een film die ik had gezien beloofde ik hem een wervend stukje tekst te produceren. Het eerste lustrum, hoeveel jaar is dat ook al weer? Vijf, zeven en een half. M’n Kramers bracht gelukkig uitkomst met de mededeling dat het hier om een periode van vijf jaar ging en oorspronkelijk bij de Romeinen het plechtige reinigings- en zoenoffer was dat aan Mars werd gebracht na beëindiging van de eens in de vijf jaar gehouden volkstelling. Dat is het plezierige als je zaken zoals de tijdsduur van een lustrum niet weet. Al zoekend naar een betekenis stuit ik vaak op allerlei randverschijnselen die nooit weg zijn om te weten. Al is het maar voor een culumnpje over het een en ander.
Even over die film. Cinema Paradiso. Gaat over een beroemd filmregisseur die terugkeert naar z’n geboortedorp op Sicilië voor de begrafenis van een oude vriend. Deze, filmoperateur van de plaatselijke bioscoop Cinema Paradiso, heeft de vaderloze jongen een gelukkige jeugd bezorgd en bracht hem de liefde voor de film bij. (meer…)
Over verzamelen
Las gisteren in de krant dat oud-nieuwslezer Fred Emmer z’n verzameling kamelen had weggedaan omdat z’n echtgenote allergisch was voor de stof waaruit die gemaakt waren. Of de keuze moeilijk was vertelde het verhaal niet.
Verzamel jij ook? Ik las dat het geschatte aantal verzamelaars in Nederland varieert tussen de een en twee miljoen. Dat het door zowel mannen als vrouwen wordt gedaan en dat er heel bekende bij zitten. Mevrouw Kröller-Müller van het bekende museum met die naam verzamelde schilderijen en daar hebben we nog steeds plezier van. Onze schavuit van Oranje hield het bij beeldjes van olifanten. Geen idee waar die na z’n overlijden gebleven zijn. De gepensioneerde eigenaar van de garage die ik een aantal jaren geleden voor het onderhoud van mijn Golf bezocht verzamelt tegenwoordig oude Fiats, Pauw van Witteman verzamelt vrouwen en als je even het internet induikt voor een leuk verzamelobject beland je in een bijna oneindige reeks van mogelijkheden.
Avrillaria
April in Amsterdam. En ongekend fraai voorzomerweer. Met een midweekje Parijs in het vooruitzicht een mooie gelegenheid om wat aan wandeltraining te doen en we besluiten om de binnenstad van Amsterdam als trainingsplaats te gebruiken. Zullen we dan eerst maar een stukje met de sneltram doen? We kiezen echter voor de auto die we ergens in de buurt van de RAI willen parkeren. Meestal is daar plaats genoeg. Alleen vandaag niet. Er is namelijk autoRAI en als oud-buurtbewoner weet ik wat daar het gevolg van is. Duizenden bezoekers die een parkeerplaats zoeken.
(meer…)
Nul op de schaal van Richter
Dinsdagavond 22 maart. Het is half tien. En weer was het lenteweer vandaag.
Overal schudt en borrelt het in de wereld maar in Nederland schijnt de zon en afgezien van de verontwaardiging over een stel zichzelf verrijkende bankdirecteuren en de misser met een marinehelikopter doen we of er niets aan de hand is.
(meer…)
De torens van Berlage
Op m’n lijstje van onderwerpen waarover ik ooit nog eens een artikeltje wil schrijven voor Het Geheugen van Plan Zuid, staan ook de torens van Berlage. Wat ik in dat geval onder torens versta kan ik het beste met een paar foto’s illustreren.
Jongensdroom
Ouderen onder jullie kennen waarschijnlijk het boek ‘Kees de jongen’ van Theo Thijssen wel. En jongeren hebben misschien de film gezien die op het boek is gebaseerd. Of de musical met de fantasiewereld van Kees Bakels, de hoofdpersoon in het verhaal.
In een van de hoofdstukken maken we kennis met Kees als postzegelverzamelaar. Geen gewone verzamelaar want net als met andere gebeurtenissen in zijn jongensleven bouwt hij er een droomwereld omheen waarin hij van alles beleeft. Op een gegeven moment had hij een album voor z’n verjaardag gekregen en droomde dan regelmatig weg boven de gedrukte voorbeelden op sommige bladzijden. De onbereikbaarste van alle zeldzame zegels leek hem wel de driehoekige die op de bladzijde voor Kaap de Goede Hoop werd afgebeeld. “Een schuine van de Kaap”, zo noemde hij hem en hij had ogenblikken dat hij zich het bezit van zo’n zonderlinge postzegel even indacht.
Vroeger of later
“Gemeente Amstelveen overweegt om nog maar eenmaal per twee weken huisvuil op te halen,” las ik in het plaatselijke dagblad en ik vroeg me af of dat betekende dat de vuilnisman op termijn helemaal zou verdwijnen. Net zoals de postbode, de stratenveger, de mensen van de plantsoenendienst, de melkboer, de bakker met bakkerskar, de schillenboer, de voddenman, de baanveger, de tramconducteur, de portier bij het kaartjesloket in de bioscoop, de verkeersagent, de telefooncel, de …
Alsof het gisteren gebeurde.
Amsterdam 8 mei – 8 november 1945
Deel 1.
Heb ik wel eens verteld dat ik graag in oude boeken snuffel? Over de geur van dat oude papier en de flitsen van herkenning als ik iets bekends tegenkom? Vast wel en het is waarschijnlijk de reden dat ik van vrienden laatst een grote plastic tas kreeg vol met oude boeken en tijdschriften. Het betrof niet zomaar een willekeurige verzameling maar een selectie van publicaties die rond de tweede wereldoorlog waren verschenen. Bewaard door een oma en gelukkig niet met het oude papier meegegeven.
(meer…)
Zaterdag
“Weet je dat er een gedicht van Annie M.G. Schmidt over het Scheldeplein bestaat?” vroeg m’n echtgenote me een paar maanden geleden. Ik wist het niet en nam me daarom voor om de door Annejet van der Zijl geschreven biografie waarin het betreffende gedicht is opgenomen, ook te lezen.
(meer…)