Lekker plaatje

“Heeft mevrouw erJeetje dat nou ook?” vroeg iemand me gisteren.
“Ook?” reageerde ik wat verbaasd. “Hoezo? Wat ook?”
“Nou waar je over schreef. Met CD’s, dat ze niet weet welke ze kopen moet?”
Ik vond het wel grappig dat hij daar over begon. Maar bij mevrouw erJeetje gaat de aankoop van een CD heel anders. Die leest namelijk de recencies van nieuwe platen in de krant en knipt die uit als ze haar wat lijken.
Da’s makkelijk ben je dan waarschijnlijk geneigd te denken maar de werkelijkheid is anders. Dat is helemaal niet makkelijk. Als je namelijk in de platenshop naar zo’n CD met vijf sterren vraagt is die in 99% van de gevallen niet aanwezig. (meer…)

Over makreel

Ben jij echt zo gek op makreel, vroeg een van de aardige lezers naar aanleiding van m’n vorige columnpje, dat over Euromania. Hij had ooit geprobeerd om zo’n goudgeel geval schoon te maken maar had bij het eten bijna het leven gelaten door een graat die was blijven steken in z’n keel.Nooit meer makreel, was de afsluiting van z’n verhaal en hij laat het na dat avontuur bij een incidenteel onsje paling of een gefileerd tongetje.En het is zo eenvoudig om een makreeltje te fileren. En je doet jezelf en je omgeving om meerdere redenen tekort als je zo’n lekker visje aan je voorbij laat gaan maar daar kom ik direct op terug. Eerst even een fileerdemonstratie. (meer…)

Kastie

Eigenlijk is het nog helemaal niet zo gek, zo’n zondag zonder voetbal. Er komt tijd vrij voor andere zaken, lekker een eind wandelen in het Bos, het lezen van een bepaald boek wat je al vier weken van plan bent of een van die wel honderd andere mogelijkheden van vrijetijdsbesteding.
Hoe zou dat vroeger gegaan zijn, een paar eeuwen terug? Wat deden de mensen toen op hun vrije zondag? Was er al een vorm van sportbeoefening? En omdat ik een nieuwsgierig mens ben besloot ik om op m’n PC te kijken wat Google me daarover kon vertellen.
Maar of het door de wind kwam of door de overvloedige regenval, ik ving bot. Google kon me niets vertellen. Google deed het gewoon niet, nog beter gezegd, m’n hele internet deed het niet.
Een poging om achter de oorzaak van de storing te komen had ook al geen resultaat. Het betreffende telefoonnummer van de helpdesk liet me weten dat alle medewerkers in gesprek waren en dat de wachttijd tenminste 30 minuten zou bedragen tegen een tarief van 10 Eurocent per minuut. (meer…)

Het grote gebaar

Luisteren jullie ook graag naar radio 4?
Ah joh, heerlijk. Doe ik al jaren. Kan het je echt aanraden. Bijvoorbeeld ’s ochtends, als je naar je werk rijdt.
Je stoffelijk lichaam is dan al volledig ontwaakt. De geest suddert daarentegen nog op een laag pitje maar gelukkig hebben ze dat van binnen zo georganiseerd dat je hartpomp, ademhaling, bewegingen om de motor van je auto te starten, enz. automa­tisch vanuit de hersenstam worden aange­stuurd.
Ergens uit je vage onderbewustzijn komt dan na een paar minuten rijden een signaal dat je hand automatisch naar de radio stuurt om deze op de vier af te stemmen.
En dan volgt die heerlijke fase van langzaam geestelijk ontwaken waarbij de vier borg staat voor de begeleiding met een toepasselijk stukje muziek, gezang, koor of noem maar op. (meer…)

Over ‘AFSEIT’ en de ‘PIENANTIE’

Buitenspel, Off-side en de Penalty oftewel strafschop. Twee onderwerpen uit het spelregelboekje die weer volop in het licht van de schijnwerpers zijn geplaatst. De reden ligt voor de hand. Bij een aantal wedstrijden bleek na afloop, aan de hand van de TV-beelden, dat scheids- en grensrechters de uitslag hadden beïnvloed. Door hun interpretatie van een aantal spelmomenten werden doelpunten ten onrechte afgekeurd resp. strafschoppen ten onrechte toegekend. Onopzettelijk maar daar ging het verder niet om.
De vraag was of het geen tijd werd om moderne middelen bij de arbitrage in te schakelen.
Buitenspel. Ik heb dat altijd een vervelende spelregel gevonden. Overbodig vooral. Ooit, honderd jaar of meer geleden, is de regel ingevoerd. Uiteraard in het land waar voetbal geboren is,  Engeland dus. (meer…)

Een mens kan nou eenmaal niet alles hebben

Zaterdag nog even naar de stad geweest. Nou ja, even, het liep allemaal wat uit maar omdat we toch geen andere afspraken hadden maakte dat niet uit.
Het zag er ’s ochtends al aantrekkelijk uit en nadat we koffie en twee kranten hadden geconsumeerd gingen we dus op stap. Eigenlijk ging alles daarna anders dan we besloten. De aanvankelijke bedoeling om een bezoekje aan de Albert Cuyp te brengen veranderde bijvoorbeeld al onderweg in de auto en nadat we die aan de rand van Amstelveen hadden neergezet namen we de sneltram richting centrum. Nieuwmarkt en Zeedijk waren onze bestemming geworden.
Die plek leek meer dan ooit op een smeltkroes. Door de temperatuur die als gevolg van het mooie weer richting dertig graden ging en door het aantal nationaliteiten dat ik inclusief de massa toeristen op tenminste vijftig schatte.
Vanwege Hartjesdag waren er de nodige festiviteiten gepland maar we waren nog wat te vroeg voor het begin. Daarom wandelden we de Zeedijk maar op. De eerste paar honderd meter vanaf de Nieuwmarkt waande ik me even in een eetstraatje in Xian of Chengdu. Al die Chinese eethuizen en winkeltjes, de luchtjes, de bundels gerookte Pekingeend voor de ramen en de Chinese tempel die in aanbouw is. (meer…)

Die typische lucht van cacao

Zesentwintig december pas en om half tien ’s ochtends vriest het nog twee graden. Op de radio wordt door de omroeper van dienst net lekkerbekkend verteld over -5 tot -7 in het Oosten van het land. Wat moet dat straks worden als de winter echt z’n intrede doet? Siberisch koud waarschijnlijk. Het zou me niet verwonderen als dat gaat gebeuren want statistisch zijn we zo langzamerhand weer eens aan een pittige winter toe. Voetballen kunnen we verder tot medio april dus wel vergeten.Kortom, dit is echt weer voor een kolommetje over vroeger en de herinneringen staan al te dringen om zich een plaatsje te veroveren. Eigenlijk is het nog leuker om met wat leeftijdgenoten die ervaringen uit te wisselen. Over de jaren ’45 – ’45 in mijn geval. Over die tijd toen je bijvoorbeeld zelf leren noppen onder je kicksen moest timmeren. Over voetballen die nog met een veter werden dichtgeregen en over die wat zurige geur van het ledervet waarmee je die bal wekelijks insmeerde omdat anders het stiksel op de naden openbarstte. En zelfs dan was de levensduur van zo’n ‘echte leren bal’ vaak nog maar beperkt. Maar met een speciale rijgnaald en wat handigheid kwam je een eind in de levensduurverlenging. (meer…)