Het Parool besteedde in de krant van 29 september aandacht aan stadskinderen die tijdens de Hongerwinter naar het platteland werden gebracht om aan te sterken. Ik kan me nog goed herinneren dat de twee jongens van onze buren in die tijd een paar maanden bij een pleeggezin in Ommen doorbrachten.
Op een gegeven moment, ik denk najaar 1944 maar het kan ook later zijn geweest, zouden m’n jongste broer en ik ook gaan, naar Friesland of Groningen. Met de boot over het IJsselmeer.

Bepakt en gezakt moesten we ’s middags bij het Centraal Station verzamelen. Ik denk aan de achterkant omdat daar de boten naar Lemmer vertrokken. Daar was het wachten geblazen, samen met nog een groep kinderen. Tot na een paar uur het bericht kwam dat het niet doorging. M’n moeder was gelukkig zo verstandig geweest om te wachten en dus gingen we weer naar huis waar de speciaal voor deze reis aangeschafte koffertjes van rood imitatieleer weer werden uitgepakt. Tot m’n grote vreugde want ik bleef veel liever thuis. Drie grote jutezakken met graan – de opbrengst van vele middagen arenlezen in Eerbeek – en de hongertochten die m’n moeder in Noord Holland ondernam, zorgden er voor dat er altijd wel iets te eten was.
Ik vroeg me af of de nood in september van dat jaar al zo hoog was dat er stukken over verschenen in de krant. Dat viel tegen of mee omdat er kennelijk nog steeds te eten was in de Randstad. Alleen het gas en de elektriciteit werden schaars.
En als je niet in het donker wilde zitten kon je altijd nog naar Heck’s op het Rembrandtsplein gaan om te dansen op de muziek van Lucky Galavazi.

Of de bloembol en de suikerbiet al op het menu stonden weet ik niet maar ik vond wel het recept voor bloembollen soep. Daarbij moest je de bol eerst schillen, vervolgens doormidden snijden en van het gele kiempje en de spruit ontdoen. En harde en aangestoken delen verwijderen.
Daarna een uitje licht bruin fruiten in olie met kerriesurrogaat.
Water en aroma toevoegen en aan de kook brengen. Vervolgens de schoongemaakte tulpenbollen raspen boven de kokende vloeistof. Deze nog een tijdje onder roeren laten doorkoken en op smaak (een walgelijke smaak herinner ik me) afmaken met wat zout.
Naast dit door de in 1934 opgerichte plaatselijke Commissie inzake Huishoudelijke Voorlichting en Gezinsleiding gepubliceerde recept was er ook een voor stamppot met bloembollen. Maar die laat ik maar even voor wat het is want de bereiding en verwerking van suikerbieten lijkt me belangrijker. Lees en huiver wat de commissie Boon daarover gepubliceerd heeft.
Maar er stonden ons moeilijker tijden te wachten. Zeventig jaar, een mensenleven, geleden. Maar de herinneringen zijn nog springlevend

1 oktober 2014
erJeetje