151. De Oostelijke Eilanden
Wandelen op de Eilanden. ‘De plaats waar architecten hun creativiteit de vrije loop hebben gelaten’, beloofde 100% Amsterdam, een boekje dat Amsterdam aanbiedt in 6 wandelingen. We hadden zin om weer eens een flinke verkenningstocht in de hoofdstad te maken en hoewel ik even twijfelde omdat de combinatie van nieuw en oudbouw achter het Westerdokseiland me ook aantrekkelijk leek kozen we toch voor de Eilanden. Een stuk Amsterdam dat in ongeveer 30 jaar onherkenbaar veranderd is. Je moet echt wel tot de generatie 60-plus behoren om nog sporen te herkennen van de Scheepvaartmaatschappijen, pakhuizen, Werkspoor en tal van andere bedrijven die hier tot voor kort het beeld bepaalden.
(meer…)
Bezoekje Cobramuseum
Bij Cobra heeft Hundertwasser plaats gemaakt voor Metahaven, een bureau voor Graphic Design, dat naam heeft gemaakt met een nieuwe manier van werken. Het museum eert de studio met de vijfde Cobra kunstprijs.
De twee initiatiefnemers van het in 2007 opgerichte bureau, Vinca Kruk en Daniel van der Velden, hebben gebruik gemaakt van de groeiende mogelijkheden van internet. Grenzen verdwijnen, beelden kunnen over de hele wereld verzonden worden en eenvoudig bewerkt en gedeeld.
Maar er is meer. In hun werk staan engagement met de hedendaagse netwerkcultuur en de overtuiging dat die transparanter en horizontaler georganiseerd kunnen worden, centraal. In hun werk zie je dat terug in de wijze waarop ze inspelen op maatschappelijke problemen. Of zoals het museum het verwoord: “grenzen van disciplines worden geslecht, kruisbestuiving wordt nagestreefd en het kunstenaarschap wordt vanuit utopische overwegingen kritisch ingezet in de samenleving. (meer…)
Jour de fête
Op 1 augustus start in een aantal Nederlandse filmtheaters een cyclus waarbij alle films van Jacques Tati worden vertoond las ik in de krant. Al zijn films zijn gedigitaliseerd er zien er weer als nieuw uit.
Ik word altijd een beetje kopschuw als ik dergelijke berichten lees. Zien er weer als nieuw uit. Ja ja.
Ik herinner me een film die ik laatst voor de tweede keer op de TV zag nadat ik er een paar jaar eerder flink van onder de indruk was geweest. Daar hadden ze (vraag me niet wie) zo in gesneden dat ik na afloop gewoon met een katterig gevoel achter bleef. De film was ingekort, er was in gesneden, omdat tegenwoordig alles snel moet, omdat hij anders niet in het zendschema paste. Zoiets. (meer…)
Ongewenscht gedrag
‘Dit lijkt me wel iets voor jou,’ zei de oud-collega laatst tegen me en hij gaf me iets wat ik aanvankelijk voor een tijdschrift hield maar veel meer bleek te zijn.
‘Nederland in den oorlog’ stond op de omslag en ‘Historisch document met reproducties van officieele stukken’. Voor een prijs van f 1.50 in Nederland.
Wat ik had gekregen bleek een uitgave te zijn van A.W.Bruna & Zoon’s Uitgevers-maatschappij, samengesteld door de heren F. Vervooren en W.C. Kentie. Een verzameling van berichten in de Nederlandse dagbladpers aangevuld met reproducties van officiële stukken over de periode van 8 t/m 31 mei 1940.
Merkwaardig genoeg ontbreekt een datum van uitgave. (meer…)
De familie Mann
Afgelopen weekend hebben we naar die Manns gekeken. De film bedoel ik. Eigenlijk een driedelige TV-serie van ruim vijf uur. En het werd een bijzondere ervaring.
Ken je de film? Hij werd in 2001 in Duitsland gemaakt onder de naam die Manns, ein Jahrhundertroman. In Nederland omschreven als ‘het biografisch drama over het leven van de broers Heinrich en Thomas Mann inclusief hun gezinnen’.
Thomas Mann. Ik heb ooit de Toverberg van hem gelezen en dat staat vanaf die tijd bij ons in de boekenkast. Hoewel, het is best mogelijk dat het als gevolg van plaatsgebrek het veld heft moeten ruimen voor andere boeken.
Van het verhaal kan ik me nauwelijks iets herinneren. Ik weet nog dat het over een sanatorium gaat maar de verdere inhoud is in m’n geheugen gewist. Omdat deze aflevering over de schrijver Mann gaat heb ik dat even op internet opgezocht. (meer…)
Verraad
Verraad. Ik kwam het woord gisteren tegen in een bespreking van het boek van Guus Luijters in het Parool. In memoriam. Als herinnering aan de achttienduizend kinderen die in 1942-1945 uit Nederland werden weggevoerd en vermoord. In Belzec, in de gaskamers van Auschwitz, in al die andere oorden van verschrikking. (meer…)
Stratenrace in Amsterdam
Hoe lang stellen Google en andere zoekprogramma’s ons al in staat om een antwoord op onze vragen te vinden? Tien jaar, vijftien jaar? Het is een geweldig hulpmiddel en meestal slaag ik er in om het gezochte te vinden. Het gebeurt maar zelden dat ik vergeefs blader. Dat komt dan omdat ik de juiste zoekterm niet kan vinden of omdat het onderwerp simpelweg (nog) niet voorkomt. (meer…)
133. Als een warm bad
Best mogelijk dat de drukte meevalt, had ik tegen mevrouw erJeetje gezegd. Normaal gesproken ligt het voor de hand dat iedereen er op de eerste dag van de heropening bij wil zijn. Valt nota bene nog op een zondag ook. Maar stel dat de echte liefhebber toch gaat nadenken over de gevolgen van zo’n massaal genomen besluit. Die ziet in gedachten de bezoekers in eindeloze colonnes oprukken naar het museumplein. En het allerlaatste waar hij zin in heeft is om zijn favoriete kunstwerken niet anders dan vanachter een dikke haag mensen te kunnen bekijken. Nadat hij eerst anderhalf uur heeft moeten wachten voor hij naar binnen mag. Wij kunnen best nog een weekje wachten zeggen die tegen elkaar.
Je moet er dus niet gek van op kijken als er nauwelijks bezoekers komen sloot ik m’n analyse af en we besloten om gewoon de kant van het museumplein op te gaan om de situatie ter plaatse te bekijken. Als het dan onverhoopt toch storm zou lopen gingen we honderd meter verder naar het van Goghmuseum. Dat zou na zondag een half jaar gesloten worden in verband met een onderhoudsbeurt. (meer…)
132. De Prinsenstraat
Kom je wel eens in de Prinsenstraat in Amsterdam? Nee, die hoort niet bij de negen straatjes. Die liggen aan de andere kant van de Rozengracht. Ken je de Noordermarkt? Nou, als je daarvandaan doorloopt richting Westertoren, langs de Prinsengracht bedoel ik, dan ga je na honderd meter linksaf, de brug over. De straat die je dan inloopt is de Prinsenstraat. Samen met de Herenstraat, die in het verlengde ligt, een gezellig straatje in de binnenstad. Met cafés om wat te drinken, etalages van speciaalzaken om even bij stil te staan, restaurantjes om wat te eten.
(meer…)
130. de Küppersmühle
Wat doe je met pakhuizen in een oud en niet meer gebruikt havengebied? Het antwoord op die vraag kan je vinden in de Docklands van Londen, Rotterdam, Amsterdam en al die andere havenplaatsen.
Ze worden verbouwd tot luxe appartementen of gesloopt om plaats te maken voor kantoren, flats en prestigieuze projecten. Hetzelfde hebben we recent gezien in Hengelo, weliswaar geen haven, waar ze een niet gebruikte fabriekshal omtoverden tot centraal gebouw van een regionaal opleidingscentrum.
Verbouwen en er een museum van maken? Pff, weet je wel wat dat kost? Veel dus maar voor een stad met een half miljoen inwoners een mooi project om eens flink aan de weg te timmeren. En dat gebeurde dus in Duisburg met een pakhuis aan de oude Innenhafen. De Küppersmühle, begin van de vorige eeuw gebouwd, die tot in de jaren tachtig werd gebruikt voor de overslag en het malen van graan.
(meer…)