104. De Intergooi
”En toen hebben jullie er verder geen gras over laten groeien en de hele boel drastisch vernieuwd?”
De vraagsteller keek goedkeurend rond in Amsterdams oudste supporterscafé en maakte daarna met een vragende blik in zijn ogen het bekende handgebaar met duim en wijsvinger. “Drink hier eerst dit pilsje van de zaak maar eens uit en ga maar uit van een kwart van het bedrag dat je in je hoofd hebt,” gaf Frits hem als antwoord waarna hij met een kort gebaar naar het groepje vaste klanten in de hoek van de zaak te kennen gaf dat hij hun teken begrepen had.
Even later liep hij er heen met een vol dienblad Pilsen van het huismerk.
“Maak eens wat ruimte, Bram en wie van de heren is de gelukkige gever? Karel? Zo jongen, een tijd niet gezien. Hoe is het eigenlijk met de verkiezingen van je partij afgelopen? Ben je nou nog in de Raad van den Haag gekomen en vier je dat hier met een rondje of heb je wat anders aan de hand?”
Er werd wat gelachen door de andere aanwezigen en de vertegenwoordiger van de Hofstad wachtte zo lang met z’n antwoord dat Fransie de vraag van Frits herhaalde. “Hoe zit dat nou, Karel? Kunnen we je straks als wethouder begroeten of word je weer handelaar in ongeregeld?”
Het antwoord van Haagse Karel was te lang om hier volledig weer te geven maar kwam erop neer dat een zetel in de gemeenteraad hem maar net ontgaan was. “Gemist op twee voorkeurstemmen,”gaf hij snuivend te kennen. “Maar let op, volgend jaar, voor de Kamer ben ik er weer bij. En mind my words, dan komt deze jongen in de Kamer, zowaar mijn naam Karel is. En is dat internet hier nou eindelijk eens aangesloten, Frits? Ik moet nodig een mailtje sturen naar een paar maten van me.”
”Internet, mailtje, wat is dat allemaal voor nieuwigheid?”was de verbaasde reactie van ome Bram. “Sinds wanneer hebben we hier internet?”
Hij was niet de enige van het gezelschap die door de vraag van Karel verrast was en Frits gaf met een armzwaai te kennen dat Mehmet er even bij moest komen. Na een vragende blik naar Nico die met een knik te kennen gaf dat ie z’n verhaal maar beginnen moest stak hij van wal. Dat het met de Ingooi het afgelopen halfjaar maar matig liep en dat ze daarom met Nico en meneer Piet die alles van geld wisten, wat plannetjes hadden bedacht om daarin verbetering te brengen. De resultaten van een schilderbeurt had iedereen al bewonderd en het nieuwe meubilair droeg ook aardig bij aan het nieuwe gezicht van de Ingooi maar de echte verandering zat in een uitbreiding van de zaak die nu nog achter een gordijn verborgen zat.
“Hoe kan je hier dan uitbreiden?”wilde Gijssie met een verbaasde blik weten maar Nico legde hem met een vinger op de lippen het zwijgen op. “Dat hebben we te danken aan de broer van Mehmet,” nam Frits het verhaal over. Die kwam met het idee om op de binnenplaats een ruimte voor de opslag neer te zetten waardoor we het huidige magazijntje bij de zaak konden trekken en het is me een genoegen om Bram te verzoeken dat witte laken weg te trekken en de uitbreiding van deze zaak te openen.”
Met een verbaasd ’íkke’ probeerde de oude bloemenkoopman zich aan dat verzoek te onttrekken maar tegen het massaal geuite verzoek van de anderen kon hij niet op. Vooruit dan maar, gaf hij zuchtend te kennen waarna hij op de afscheiding toeliep en deze onder het uitspreken van de woorden ‘hierbij open ik de uitbreiding van de Ingooi’ met een ruk wegtrok.
Even kon je een speld horen vallen maar daarna barstte de uitroepen van verbazing gemengd met bewondering los. Het nieuwe stuk Ingooi verraste dan ook iedereen. Door z’n afmetingen maar ook door wat er in aanwezig was. Een grote leestafel met tien stoelen en voor de liefhebbers een uitgebreide verzameling kranten en tijdschriften. Maar de drie computers die aan een van de zijkanten waren opgesteld, deden de monden bij iedereen openvallen.
En helemaal toen Mehmet snel op een van de computers toeliep en na wat aanslagen op het toetsenbord riep dat er een bericht voor Frits was. Met in zijn voetsporen de rest van de groep liep deze naar de computer toe en las met wat haperende stem de tekst voor die op het scherm was verschenen.
“Hartelijk gefeliciteerd met de renovatie en uitbreiding van de Ingooi. Ben door een korte vakantie in Portugal helaas verhinderd om aanwezig te zijn. Stel voor om de naam van het café te veranderen en denk daarbij aan de samentrekking van internetcafé en de Ingooi.
Ik bied een rondje aan alle aanwezigen aan en breng een dronk uit op ……. De Intergooi.
Groeten
Piet
Moet ik nog vertellen dat het laat werd? En dat er nog heel wat afgepraat werd? Natuurlijk werd het laat en iedereen was het er over eens dat de Ingooi in z’n nieuwe vorm een verrijking was voor de buurt en Amsterdam in het bijzonder.
Alleen over het voorstel voor een nieuwe de naam waren de meningen verdeeld. De Intergooi. Daar moeten we nog maar eens over praten vatte Hansie de discussie samen en gretig stortten ze zich daarna op de gehaktballen van tante Jans want voor de later volgende discussie over de lastenverzwaringen die de gepensioneerden boven het hoofd hing en de politiek in het algemeen hadden ze wel wat extra energie nodig.
Ik denk dat het wel goed zit met die nieuwe naam. De Intergooi heeft ‘t. Toch?
Gajus
Gezien op Internet in de Intergooi:
http://vandiedingen.net/deingooi
http://vandiedingen.net/labels
http://home.wanadoo.nl/ruudenlia
http://www.greatbustards.com
http://vandiedingen.net/wherethestreetshavenoname
http://www.zuidelijkewandelweg.nl
http://album.zoom.nl/user/Lietje1