64. Vier jaar
“Maar denk jij dan dat Koetje zo gek is om vier jaar in de wachtkamer te gaan zitten?”
De met stemverheffing gestelde vraag bleef even in de volle Ingooi hangen en alle hoofden keerden zich in de richting van de man die hem afgevuurd had. Ome Bram, die er een beringde wijsvinger bij in de borst van zijn opponent priemde.
Deze, de nieuwbakken spelersmakelaar Haagse Karel, had echter voor hetere vuren gestaan en toonde zich dan ook volstrekt niet geïmponeerd door deze behandeling.
Het was weer een warme lenteavond, na zo’n dag waarvan we er als gevolg van het broeikaseffect steeds meer op de weerkalender kunnen bijschrijven. Frits had al twee keer een nieuw fust moeten aanslaan en de ballen gehakt, vlammetjes en andere hartige happen waren bijna niet aan te slepen.
“Drinken jullie een biertje van me, jongens,” was Nico, die het opvliegende karakter van ome Bram als geen ander kende, tussenbeide gekomen. “Koetje (Koeman voor de niet-insiders) blijft nog een paar jaar bij onze jongens om z’n werk af te maken en wat die lui in Spanje allemaal van plan zijn moeten ze daar maar bekijken.”
“Als ze maar met hun poten van ons kluppie afblijven,” gromde Bram nog wat na. “En Jopie Cee moet ook op z’n tellen passen. Eerst Koetje de kop op hol brengen en dan Frenkie voor vier jaar contracteren. Ik hou niet van die streken. Hoorde trouwens dat die ene de Boer bij Bartselona vertrekt. Zou die soms ook naar Madrid willen, Karel?”
Maar de insider in het gezelschap wilde ondanks aandringen van de anderen niets loslaten. Mompelde iets over my lips are sealed en dat ze maar moesten wachten tot het einde van de maand. Dan zouden alle stukjes van de puzzel vanzelf op hun plaats vallen.
Hij had trouwens iets anders voor de heren. Een unieke gelegenheid om met een minimum aan inspanning een grote som geld op de bankrekening te kunnen bijschrijven.
Nieuwsgierig keken ze allemaal toe wat hij uit z’n tas tevoorschijn haalde en er ging een goedkeurend gemompel op bij de stapel formulieren die Karel op tafel deponeerde.
De Tour de Francepool. En hoewel er even wat protesten waren omdat de inleg in een paar jaar van tien guldens was gestegen tot tien Eurootjes en nadat Gijssie aan ome Bram had uitgelegd dat Joop Zoetemelk niet meer meedeed ging iedereen aan de slag.
Het werd nog laat die avond omdat zoals Fransie zei ‘het invullen van deze pool heel wat moeilijker was dan z’n belastingbiljet’. En Nico wilde er op een gegeven moment zelfs de brui aan geven en stond er op dat Karel volgend jaar ook over pooldiscettes zou beschikken.
Maar ze kwamen er wel uit en als de Tour maar half zo verrassend wordt als uit de voorspelde uitslagen bleek gaan we nog veel genieten.
erJeetje