Wil het nou een beetje met de zaak, had Gajus aan Frits gevraagd en die had met een tevreden gezicht op het volle terras gewezen waar de bezoekers genoten van de milde aprilzon.

Vraag me niet hoe het komt, Gajus maar het loopt hier weer als een tierelier. Elke vrijdagavond en het weekend volle bak. Ouwe jongens maar ook veel jongelui. Vriendjes natuurlijk van Maikel en Kitty maar ook gasten die ik nog nooit gezien heb. En die Mehmet van ome Bram is een gouwe greep. Wat denk je waar ie afgelopen zaterdag mee aankwam?
Kebabspiezen. Leek ‘m wel iets als snack voor hongerige klanten. Een schot in de roos, jongen. Ik had er wel een badkuip vol van kunnen omzetten. Waar ie die nou weer vandaan had gehaald vroeg ik hem natuurlijk na afloop. Had ie ze laten klaarmaken door z’n vriendin.
En hij zit ook vol plannen voor de zaak. Jij bent toch voorzitter van dat groepje dat zich met de toekomst van de Ingooi gaat bezighouden. Dan moeten jullie nodig een keertje met die jongen gaan praten.
Was het toeval dat het onderwerp van het gesprek op dat moment met een konjakje en een spaatje rood naderbij kwam? Natuurlijk was dat geen toeval. Op z’n tijd hebben de gebeurtenissen op onze aardbol enige sturing nodig.
Met een brede lach begroette hij de man die misschien wel de oudste klant van de Ingooi was. Oom Gajus, wat een eer om u hier weer een keertje te zien. Ik heb hier nog een lekker rustig plaatsje voor u vrijgehouden. Ome Bram is ook al onderweg, dan kunnen jullie even lekker bijpraten.
Kijk, dat bedoel ik zei Frits nadat z’n assistent al weer op weg was om bestellingen op te nemen. Die jongen heeft ‘t. Eigen initiatief. Die gaat echt niet staan wachten tot ze ‘m een keer een inburgeringscursus aanbieden. He, daar komen Bram en Karel aan. Ben benieuwd of die nog wat te vertellen hebben. Dat hadden de twee. Maar dan wel binnen gaf ome Bram een beetje knorrig te kennen, en niet op het terras. Ik sta de hele dag al buiten man. Kom op, je weet dat m’n oren niet zo best meer zijn en met al die verkeersherrie hier versta ik helemaal geen woord van wat jullie zeggen.
En zo gebeurde het dus. Binnen was het nog rustig maar in het erop volgende uur arriveerde de ene na de andere klant waaronder ook de vaste leden van de supporterskern.
Na vier rondjes en nadat de moord op de Canadese zeehondjes en de rest van het wereldgebeuren besproken waren kwam de sport en het voetbal in het bijzonder op tafel.
Frits was ook weer even aangeschoven en gaf al keelschrapend te kennen dat hij wat zeggen wilde. Mehmet had hem aangeschoten met de vraag hoe ze het kampioenschap van de roodwitten gingen vieren. Hij kende toevallig een speler van het tweede elftal en die zag wel kans om een paar spelers mee te krijgen voor de viering van het kampioenschap in de Ingooi. Met muziek van de band van z’n broer zou het een feest kunnen worden zoals ze in geen jaren meer hadden meegemaakt.
Maar er viel een wat pijnlijke stilte na z’n enthousiaste betoog. Twee hadden het plotseling erg druk met het poetsen van hun brilglazen en Fransie was de enige die na een tijdje met een aarzelend “tsja” reageerde. Het was Nico ten slotte die de gevoelens van de groep verwoordde.
Ik weet niet of dat na die toestanden van donderdag op de Toekomst een goed idee is, Frits. Wat er daar na afloop is gebeurd met de spelers van Feijenoord heeft bij mij de deur dichtgedaan. Vroeger was voetbal m’n favoriete hobby en Ajax m’n kluppie maar de sjeu is er voor mij af. Van het voetbal, van z’n supporters en van alles wat er nog meer omheen gebeurt.
En alsof het afgesproken was hervonden ze allemaal hun spreekvaardigheid en gaf de een na de ander te kennen dat het op deze manier niet meer zo nodig voor ‘m hoefde. Genoeg is genoeg liet Hansie een paar keer horen en ome Bram sprak over tuig van de richel dat wat hem betreft gelijk naar een onbewoond eiland gedeporteerd mocht worden. Gijssie hield het op gestoorden als omschrijving voor bepaalde supporters en haagse Karel die als ADO-aanhanger toch wel wat gewend was ging het verste in z’n veroordeling door voor te stellen om het stelletje randdebielen dat zich aan het elftal van Feijenoord had vergrepen, aan elkaar gebonden in het buitenIJ te droppen.
Je moet er toch niet aan denken dat je dat vullis ook nog hier in de Ingooi op bezoek krijgt had Gajus daarna als zijn mening gegeven en zonder hoofdelijke stemming werden alle plannen voor een kampioensfeestje naar de prullenmand verwezen. No way vatte ome Bram het samen en gaf meteen een teken aan Mehmet voor een rondje pils om dit eendrachtig genomen besluit te vieren. Reden voor Nico en Hansie om voor te stellen een brief op poten naar het bestuur van de roodwitten te sturen. Dat ze als leden van de meestal zwijgende meerderheid vonden dat het zo niet langer kon en dat ze eisten dat het bestuur maatregelen ging nemen tegen het stel halfcriminele randfiguren dat het voetbal voor de echte liefhebbers door hun gedrag versjteerden.
Niet dat ze dachten dat het veel zou helpen maar omdat, zoals Fransie de grote voetbalprofeet citeerde, nooit geschoten altijd mis was.
Geen kampioensfeest in de Ingooi dus en niemand was er eigenlijk rouwig om.
erJeetje