Het was al vroeg druk voor een woensdagnamiddag in de Ingooi en Gajus moest zich een weg banen door de bezoekers om een plaatsje in la Remise en Jeu, het pas geopende restaurant van de Ingooi, te vinden. ‘Om vijf uur aanwezig’ had hij met de vaste kern afgesproken zodat ze vooraf wat aan de bar konden drinken. Maar door malheur met de tram die hem naar het centrum moest brengen, was het kwart voor zes geworden en de volledige groep zat daardoor al aan tafel om een hapje te genieten als voorbereiding op de wedstrijd die het seizoen van de roodwitten uit de Meer kon maken en breken.

We dachten al even dat je niet zou komen verwoordde ome Bram de zorg van de aanwezigen en Nico schonk gelijk een glaasje rouge in omdat hij de voorliefde van Gajus voor deze medicijn kende.
Nadat ze allemaal hun bestelling hadden geplaatst kwam het gesprek op gang. Over hun favoriete club in eerste instantie en iedereen was opgelucht dat de Hunt niet tussentijds was weggekocht. En er werd natuurlijk uitgebreid gefilosofeerd over de waarde van de laatste aankopen, een uitgerangeerde Ghanees, een jonge Zweedse middenvelder die eerder te licht was bevonden en weer een Spaanstalige, nu een verdediger om Ogararu tot beter spelen te dwingen.
Of er gesproken kon worden van versterkingen werd niet duidelijk. De meningen liepen uiteen en er was trouwens een ander onderwerp dat door meneer Piet werd aangesneden. De problemen op de beurs die de laatste weken het wereldnieuws domineerden. Haagse Karel die een blauwe maandag iets met aandelen en beleggingen had gedaan noemde de nieuwe ajaxaanwinsten een risicobelegging en verwachtte een daling van het ajaxaandeel omdat er in zijn ogen sprake was van een miskoop.Maar tijdens het voorgerecht werd zelfs de vijf miljard die een Franse bankbediende had verduisterd, naar de achtergrond gedrongen toen het oog van Fransie op een zware baardige man in een hoekje viel, door Gajus daarna herkend als Johannes van Dam, de bekende recensent van restaurants.De verrassing was groot. “Het zal toch niet waar wezen,” zeiden ze tegen elkaar. “Worden we nu al vereerd met een bezoekje van de grote Johannes. Dat wordt een weekje het Parool lezen.”Het eten smaakte de mannen daarna zo mogelijk nog beter en de rouge en blanc die door Mehmet regelmatig bijgeschonken werd, was fruitig en soepel.Hoe de wedstrijd afliep? Ach, wat zullen we ervan zeggen? Dat andere roodwit won. En omdat ze kenners zijn verwekte het nauwelijks verwondering bij de vaste kern.Maar la Remise en Jeu gaat het maken.

Gajus junior

30-01-2008

(voor de niet ingewijden, Johannes van Dam heeft een vaste rubriek in het Parool en beoordeelt wekelijks een Amsterdams restaurant)