“Toch is dat schaatsen niet meer wat het vroeger was,” poneerde ome Bram in de volle Ingooi terwijl Rintje Ritsema net z’n ereronde voltooide.
Het zwijgen van de overige stamgasten bevestigde z’n gelijk en zelfs de poging van haagse Karel om uitbater Frits tot een rondje van de zaak te bewegen bij de Nederlandse, beter Friese triomf, maakte niks los.

“Weet je nog wel, Gajus, dat we met rondeschema’s aan de TV gekluisterd zaten?” zei Gijssie terwijl hij weemoedig aan z’n pils slurpte.
“Breek me de bek niet open, jongen,” zette de oude bard in. “Doe die jongens maar een rondje van mij, Frits,” gaf ie daarna de wat slaperig kijkende uitbater te kennen en terwijl hij op z’n karakteristieke wijze de rimpel tussen de ogen verdiepte ging hij verder.
“Die weekenden van toen, dat vergeet je je leven niet meer.
Stel je voor, het Bisletstadion in Oslo, 30000 duizend mensen inclusief die ouwe koning Olaf op de besneeuwde tribunes.
De beslissende 10000m rit van Verkerk in een poging om de net daarvoor gereden tijd van Knut weet ik veel te overtreffen. Die kleine was weggegaan op een vlak schema en tot de 16e ronde lag ie wat voor op de tijd van die Noor met rondjes tussen de 36 rond en 36,5.
En die Noren van toen moedigden ‘m aan in z’n strijd.
Heja, heja, golfde het van de tribunes waar de cognacfles van hand tot hand ging want het was min twaalf graden en d’r stond een snerpende wind.
Natuurlijk was die kleine in een alles of niets poging van start gegaan. En vanaf de 17 ronde zag je dat ’t moeilijker ging. Werken met z’n schouders en dat rechterhandje tijdens de rechte einden niet meer op de rug maar meepompend om z’n slag te ondersteunen.
Ik zie me nog die achttiende ronde noteren, 37,5 en heel Nederland hield even z’n adem in toen ie bijna een misslag maakte in een uitgetrapte bocht.
Maar een knokker hè, die Verkerk. Kwam een ronde daarna waarempel weer met een 36,4.
Tssjj, ja, ja.
Hij haalde het toen net niet maar je kon me uitwringen na afloop van z’n rit.”
En terwijl hij een proostende beweging naar het TV-scherm maakte zei hij met een blik waarin de weemoedigheid overheerste: “Rintje, goed gedaon mien jung. Jij kan d’r ook niks aan doen.”
Gelukkig bracht de verschijning later op de avond van Jan Wouters in PSV outfit voldoende compensatie om de tongen los te maken en toen de Wolf daarna met een geslaagde zesde beenworp de rode ereprent verwierf kwam Frits toch met dat rondje van de zaak af.
Over 4 weken Olympische Winter Spelen.
Misschien was dat idee van Fransie om er dan maar een weekje tussenuit te gaan nog zo gek niet. Al is het alleen maar om mevrouw Gajus een beetje gunstig te stemmen voor de WK straks in juni juli.
Want dan gaat er wat gebeuren, reken daar maar op, Yes sir.